Friday, May 29, 2015

Zoet en zoete rozen

Pinksteren is bij ons op school altijd een bijzonder feest. Alle kinderen komen in het wit gekleed naar school. En ook alle meesters en juffies zijn dan in het wit. En veel ouders overigens ook. Dan vieren we een bruiloft, bij de kleuters lopen heuse bruidspaartjes rond en iedereen heeft zelfgemaakte bloemen in het haar. Stiekem bekruipt me dan toch altijd een beetje een kriebelig gevoel. Ik weet niet het heeft er misschien mee te maken dat ik denk dat het lijkt alsof we een soort baghwan zijn, maar dan in het wit. Voor één dag. Dan. Maar dat is natuurlijk helemaal niet zo.
En als het mooi weer is hebben heel veel mensen witte kleren aan. Toch?!
Ach, zoete kindjes! Dansen rond de meiboom met gekleurde linten.
Elk jaar besef ik dat het wel bijzonder is en dat de kleintjes nog helemaal niet weten dat ze dat echt niet op alle scholen doen en dat die witte kleren aan het eind van de dag helemaal niet wit meer zijn vind ik ook niet erg. Ik vind het een fijn feest. En een mooi feest.
Maar waar ik het eigenlijk over wilde hebben is dat bij een beetje bruiloft natuurlijk ook een taart hoort. En dan niet zomaar een taart. Maar een echte feesttaart. Ik besloot om nog maar eens flink uit te pakken en met de kinderen samen een hele lekkere taart te maken. Roze en zoet!
Dat lukte wonderwel. De taart werd mede mogelijk gemaakt door Sam en Rozemarijn maar door de klas van Robin opgegeten. Oei!
Gauw maakte ik er nog één in het Pinksterweekend die we lekker thuis op konden eten. Samen met opa en oma. Maar niet meer met de gesuikerde rozenblaadjes. Want dat is wel heel feestig en heel lekker maar ook best bewerkelijk.
Dus als je eens uit wilt pakken en goed je taart of cake wilt versieren. Doe het dan gewoon.
Het maakt elke koek tot een groots gebak!

Zo maak je de rozenblaadjes:
Wentel ze door een losgeklopt eiwit, en dan door fijne kristalsuiker.
Laat ze uren drogen in de oven op een heel lage temperatuur.
Recept: Ik-ook gewoon: gesuikerde rozenblaadjes

3 comments:

  1. Oh wauw ja ik zag het feest op de tv, niemand kon vertellen waarom de traditie nu echt was ontstaan. Ik vond het er waanzinnig uitzien! Leuk dat ik het nu weer hier op je blog tegenkom ;)
    Fijn weekend.
    Groetjes, Wendy

    ReplyDelete
  2. Ziet er prachtig uit, de taart, maar ook de kinderen met de bloemen in de haren. Fijn weekend!

    ReplyDelete
  3. Mooie foto;s en je opmerking over Baghwan vind ik echt geniaal, zo had ik het nog nooit bekeken maar zo kijkt iemand die het feest niet kent er wel zo tegenaan.
    Groet Thea

    ReplyDelete

Dank voor het achterlaten van een berichtje *
Vind ik leuk :-)