Saturday, January 28, 2012

Een zaterdag

Best druk in je eentje. Dus de kleine beetjes tijd die ik maak voor mezelf gebruik ik om te punniken. Zoals manlief die er dus nu helemaal niet is (bocas sanas) vaak placht te zeggen. Terwijl ik nooit punnik.
Voor Poekie maakte ik nog twee vogeltjes. Het zijn infuuspaalhangers (wat een mooi woord!). Als je zo'n infuuspaal nodig hebt wil je natuurlijk wel dat ie er een beetje leuk uit ziet. Vooral als je in staat bent om er mee op de gangen te flaneren maar ook vooral als je je bed of kamertje niet uit kan en mag.
Dus pimp je infuuspaal...
Komende week zal ik het op de post doen samen met Clarabel en misschien later meer.
Gisterenavond maakte ik de omslagdoek af voor Rozemarijn. Oh wat staat dat mooi! Het patroon staat op mijn geheime pagina!
Vandaag zaterdag, de kleine is logeren bij opa en oma. Dus ik ga met de andere twee op pad, we wandelen met de hond, struinen op ons gemak de kringloop winkel af, zij vinden het heerlijk (ik ook natuurlijk) en doen daarna ook nog alle boodschappen.

Net berkenstammetjes deze vaasjes en dan dat groene glazuur aan de binnenkant.

Mooie voorjaarstakkenvaas. Ook nog 2 autootjes voor Sam.

Verse bloemen willen soms ook een nieuwe vaas, een vaas waar je doorheen kunt kijken!
Nu de haard aan, soep op het fornuis en straks komt Robin weer terug met opa en oma.
Prettig weekend.

Wednesday, January 25, 2012

Ready for take -off

Gisterenavond laatste avondje met zijn tweetjes, voor de openhaard met kaas, wijn en onze romantische deken! Op de valreep afgemaakt, mijn restjesdeken.



Allerlei wolrestjes en verschillende stekensoorten zijn er in verwerkt.


Ready for take-off. We gaan naar Schiphol. Rozemarijn heeft pijn in haar buik en tranen in haar ogen. Och...Het valt niet mee maar het is voor een zeer goede zaak (Bocas Sanas). Lang hebben we naar dit afscheid toe geleefd het de kinderen niet te lang van te voren verteld. En dan komt het rap dichterbij, het wordt spannender. En nu we terug zijn thuis is het als anders, straks komt er alleen niemand meer bij, we gaan eten, de kinderen gaan naar bed en dan is het stil.
Gelukkig heb ik onze romantische deken nog! Samen ingewijd.


Morgen skypen?!

Monday, January 23, 2012

Bocas Sanas - Gezonde monden

Na een druk en gezellig weekend en net de vloer gedweild te hebben nog heel even tijd voor een berichtje en koffie en dan weer naar school.
Vrijdagavond de collega's te eten gehad met wie manlief woensdag voor bijna 3 weken op ontwikkelingswerk gaat! Voor Bocas Sanas. Best spannend. De kinderen zijn ook erg opgewonden hierover. Ik zocht samen met hen oude t-shirts uit en hiermee maakten we een popje voor papa om mee te nemen! Om mee te slapen en knuffelen als hij ons mist! En natuurlijk gaat ie ons verschrikkelijk missen... En wij hem ook.
Het popje heet Dominiek en hij heeft een tasje waar een al daar gevonden steentje in kan.
Zaterdag nog een vriendin te eten en gisteren opa en oma in het kwadraat.
Afscheid hangt in de lucht...


Voor deze prachtige tulpen haakte ik nog snel een vaas met Ribbon XL in mijn favoriete blauwe kleur. Daar heb ik ook nog een kaarsje bij.
En omdat ik ook rust wil, ben ik maar weer eens wat roosjes gaan haken. Deze roosjes vind ik zelf erg leuk op een haarspeldje. Ik draag ze zelf en verkoop ze in de shop, een gedeelte van de opbrengst gaat dan naar ons goede doel!


En van mijn ooit favoriete tshirt, wat ik vaak droeg toen ik nog op dat warme eiland ver weg woonde, gebruikte ik een stukje voor popje Dominiek. Wij leerden elkaar op dat eiland kennen, mooie herinneringen maken dat ik geen afscheid van dit shirt kon nemen. Dit is toch de ultieme oplossing! Ik maakte er ook een vogeltje mee, voor me zelf! Als aandenken.

En het wordt ook weer tijd voor bloemetjes in allerlei kleurtjes in vaasjes (van De Kringloop natuurlijk!, die vaasjes dan). De avonden zullen de komende tijd voor mij wel heel stil zijn, haken dan maar!

Tuesday, January 17, 2012

Granny tutorial for Granny

Voor mijn schoonmoeder omdat ze er niet uit kwam, ik hoop het hiermee te verduidelijken. De granny netwerk uit het boekje "Granny squares haken'' van uitgeverij Forte.
Alleen het project waar deze granny in wordt gebruikt, dat mooie babydekentje, is met dikke katoen gehaakt en die granny's komen zeker niet overeen met de genoemde granny. Leuk is tie wel! Dus daar komt ie Marjolein

Tutorial: Granny 'netwerk'
(het eerste stokje wordt telkens door 3 lossen vervangen aan het begin van de toer)
Maak een draadlus,
Toer 1: haak in de draadlus 8 groepjes van 1 stokje en 1 losse, sluit met de laatste lossen in het eerste stokje (eerste stokje is 3 lossen).
Toer 2: met een nieuwe kleur in elke losse-opening (1 stokje-1 losse- 1 stokje) met daartussen telkens een losse, sluit met de laatste losse de ring in het eerste stokje. 
Toer 3 (die doe ik weer me dezelfde kleur als de eerste toer) ik gebruik stekenmarkeringen om de tel niet kwijt te raken: haak 4 groepjes dus van (1 stok, 1 losse, 1 stok) in een losse-opening, 1 losse, (1 stok, 1 losse, 1 stok) in een losse opening,  (1 stok, 1 losse, 1 stok) in een losse opening, (1 stok, 1 losse, 1 stok) in een losse opening, 1 losse
Sluit met de laatste losse de ring in het eerste stokje. De 4 markeringen geven nu de hoeken van de granny aan.

Toer 4 (doe ik met fel roze): Begin in een hoek, maar vervolgens 4 groepjes van:
(1 stok, 2 losse, 1 stok) in de losse-opening, 1 losse,
2 stokjes in de volgende losse-opening, 1 losse,
1 stok in de volgende losse-opening,
3 stokjes in de volgende losse opening
1 stok in de volgende losse opening, 1 losse,
2 stokjes in de volgende losse opening, 1 losse
Het is al een 4kantje geworden nu de laatste toer

Toer 5 (weer in de eerste kleur) hecht weer aan in een hoek, maak weer 4 groepjes:
1 stokje, 1 losse, stokje, 1 losse, 1 stokje in de 2-lossen-opening van de vorige toer
2 stokjes in de volgende losse-opening
2 stokjes in de volgende losse-opening
4 stokjes in de v-tjes van de steken/stokjes van de vorige toer (gewoon proberen, haken is niet symmetrisch)
2 stokjes in de volgende losse-opening
2 stokjees in de volgende losse-opening

Beetje in vorm, trekken en afhechten.
Succes!

Monday, January 16, 2012

It's supposed to be blue monday..

Lekker koud vandaag! En zonneschijn. Heerlijk vind ik het.
Dit weekend mijn eerste popje voor het Poekie-project gemaakt. Een mooi initiatief. Misschien dat ik voor ons eigen goede doel in de shop ook wel wat popjes kan verkopen...
Clarabel heeft een neutrale uitdrukking een kind is ook niet de hele dag vrolijk en ze kan alles zijn wat je maar wilt, maar vooral wil ze een vriendje!
Sam heeft haar Clarabel gedoopt. Het volgende popje dat ik zal maken is door Rozemarijn ontworpen! (wordt vervolgd)

En door dat Poekie-project, ineens moest ik weer denken aan het ziekenhuis. Aan Robin, zo klein, zo weerloos en kwetsbaar. Te zwak om te huilen maar het geluid wat ze maakte sneed dwars door mijn ziel.

Haar wolletje wat opgeschort, mijn shirt om hoog geschoven. onze blote lijven tegen elkaar.
Uren, echt uren op een tuinstoel, daar in het ziekenhuis in onze kamer die vijf weken lang ons huisje is. Haar kleine lijfje, gezekerd met talloze slangen en buisjes aan allerlei apparaten, zakjes en computers. Het geluid van die pomp, de ruggemergpomp. Nu nog, raakt ze soms in paniek, als een fietsband wordt opgepompt of van een stofzuiger.

Met opa en ezel en zowaar; weer dat ondeugende bekkie
Zo zitten we uren, vele uren achter elkaar. Ik ben in de overtuiging, de volle overtuiging dat mijn lichaamswarmte, mijn gedachte aan kracht haar, kleine Robin helpt, sterk maakt om dit te kunnen overleven. Uren en uren met mijn kind, huid tegen huid.... Begeleid door piepjes en bliepjes het zuchten en tikken van die pomp. Ik realiseer me nu, nadat ik bedacht om, ondanks ons eigen goede doel project, voor Poekie iets te maken, dat dit alles, al weer, zo'n twee jaar is geleden. 10 januari twee jaar geleden werd ze met spoed opgenomen en de volgende dag geopeerd.







En nu...
Robin, een kerngezonde en stevige peuterr, ze is al bijna drie jaar oud! Wat een prachtkind.



Ook voor mij net als de moeder van het Poekieproject bracht de ziekenhuisperiode iets moois. Ik besloot dat ik weer wat met mijn drang om creatief bezig te zijn moest gaan doen. En besloot om onze gynaecoloog en zijn onderzoeksteam te gaan steunen.

Blauw vind ik een heel mooie kleur! En vandaag is een mooie dag!


P.S. Eerder schreef ik een bericht met de kop Blue Monday als ode aan de kleur blauw. Vandaag schijnt het Blue Monday te zijn volgens de krant als in: supposed to be the saddest and most depressing day of the year... Not!

Friday, January 13, 2012

Stralen!

Gisteren kon Sam dan uiteindelijk zijn verjaardag op school vieren. Met een nog stralender gezicht dan anders haalde ik hem op. In zijn hand een mandje met verworven schatten. Gekregen op de tocht langs meesters en juffies; mooie schelpjes, steentjes, knikkers en een klein schildpadje van Robin haar juffie. Maar het leukst was toch wel de kabouter die hij van zijn eigen juf kreeg. Wat is hij daar blij mee.
Aan de traktatie hadden we de dag daarvoor met zijn allen hard gewerkt en ook dat werd beloond want iedereen vond de konijnencakejes heel erg lekker (zie hier het recept: geheime recepten en patronen). Het zag er ook wel erg grappig uit.



Nu Sam en Rozemarijn van mij allebei een popje (zie Granny's en knutsels) gekregen hebben wat ze zelf hebben zien ontstaan wilde Robin dat ook wel. Ik had nog wat van de rood-wit gestreepte stof over waarmee Lien Robin haar slaapezel gerepareerd heeft (Ezel en tante Lien). En knutselde een beetje samen met haar een lieve ezelknuffel. Die vanmorgen op mijn nachtkastje op haar stond te wachten. Ze straalde en het ezeltje ging meteen mee naar school vandaag.
Rozemarijn straalt elke dag, zo fijn in de eerste klas!


Dan morgen nog de laatste actie betreffende de vijfde verjaardag van Sam; het partijtje! Moge het alsjeblieft net zulk lekker weer worden als vandaag! De bananencake staat te geuren in de oven. Dat recept wil ik ook wel delen hoor... ( geheime recepten en patronen). Oh die is klaar! Komt goed uit want ik moet die kleine zo al weer ophalen. En ben ondertussen bezig met voorbereidingen voor morgen. Een berichtje van de hak op de tak. Dusss. Maar ik ben blij met mijn stralende kinderen en de stralende zon!

Wednesday, January 11, 2012

Feels like...

Ineens was het er, dat gevoel. Ik liep met de hond over de hei, de ochtendzon scheen laag over de nog kale heide. De vogels vloten en honden buitelden over elkaar heen. Baasjes van honden liepen te kwebbelen.
Lente?!
Maar ergens op de achtergrond klinkt onheilspellende muziek als in een spannende film. En ergens verlang ik daar ook nog wel naar; ijzige koude alles wit van sneeuw. Een beetje afzien maar o zo mooi die winter die we nog niet hebben gehad. Ondertussen fluiten de vogels vrolijk verder en komt er hier en daar al een knopje uit de grond. Ik ga er niet vol in, in dat lentegevoel. Koning winter wordt ook een dagje ouder en is misschien wat traag maar vast niet minder genadeloos.
En toen begon het zachtjes te regenen...

Saturday, January 07, 2012

Granny's en knutsels



Oh, papa wat een mooie sjaal! Lekker warm meer heb je niet nodig met dit weer. De laatste dagen van de vakantie maak ik gebruik van het nog niets moeten en hoeven. Nog geen dagen die geregeerd worden door bepaalde plekken waar ik op bepaalde tijdstippen moet zijn met 1, 2 of alle 3 de kinderen. Zoals school, zwembad, gymclub, blokfluitles en speelafspraakjes. We gaan naar de schaatsbaan als we zin hebben, Rozemarijn haalde zelfs een serieus schaatsdiploma. Na heuse schaatslessen waar ze overigens wel op tijd voor aanwezig moest zijn! Maar als het donker is gaan we gewoon schaatsen tussen de lichtjes, tot het tijd is voor gluhwein en frietjes.

Voor Rozemarijn maak ik desgevraagd een echt mapje voor haar kleurpotloden. Voor op school. Nu gaat het toch bijna beginnen! Van de stof die ik over heb knutsel ik een popje voor haar die de passende naam Poppy krijgt. Dat wil Sam ook wel! Ik duikel wat gele stof op, want geel is Sam zijn lievelingskleur en naai ook nog een konijntje (op de geheime pagina een soort patroontje). Want Sam houdt zo van konijnen. Maar niet uit de oven. Dus daar schuiven we dan vanavond allemaal van die lekkere kleine visjes met rode schubbetjes in. Mul, mmmm.



Nu mijn restjes deken voor de hele familie bijna af is. Vind ik het tijd voor een nieuw dekentje, of kleedje. En omdat ik dus echt nog nooit grannys heb gehaakt! Echt niet! Wel granny vlaggetjes trouwens vorig jaar voor Rozemarijn haar verjaardag.
Nu is het dus tijd voor een granny deken!
Alvast met de lente in het hoofd want van katoen!

Tuesday, January 03, 2012

Caspar, Melchior en Balthasar waaien voort

De drie koningen zijn onderweg. Hopelijk zijn ze goed gekleed anders waait het goud weg wordt de mirre nat en natte wierook wil ook niet branden. Denk ik.
Ongelooflijk wat een regen en wind. Wel heel knus. Het wil niet echt winteren dat geeft me nog een beetje extra tijd om de sjaal voor manlief af te haken. Zachte ecologisch geverfde, biologische wol.

En volgens de Enkhuizer almanak krijgen we half februari toch nog ijs en koude. Dan komt manlief net weer terug van het vrijwilligerswerk op een eiland ver weg waar het heel warm is. Dan komt zo'n fijne sjaal weer goed uit. Het vertrek leek al die tijd nog zo ver weg, volgend jaar pas. Maar volgend jaar is ineens dit jaar geworden en over ruim twee weken vertrekt hij met een stel collega's om ook weer ruim twee weken allemaal kinderen te helpen...
Ondertussen blaast de wind het oude jaar de laan uit en kunnen we fris aan 2012 beginnen.
Het is nog vakantie en ik vrees dat het schaatsbaantje in het dorp er wat verlaten bij zal liggen. Maar onze kinderen hebben het goed, niets te klagen.
Hier worden hutten gebouwd, binnen, dat dan weer wel. En we luisteren naar de striemende regen tegen de ramen. Knus vind ik dat. Ik vind het niet erg. Ik zoek en vind tijd om te doen wat ik leuk vind. Het is ook de tijd van het jaar die ons tot inkeer doet komen. We keren naar binnen, zoeken geborgenheid en samen zijn in een vertrouwde omgeving.
Gisteren was dat nog met elkaar in het bos, genietend van wat verdwaalde zonnestralen. Vandaag is dat binnen de muren van ons huis.
Terwijl de wind blijft blazen, loeien.
De bomen bijna plat liggen maar alleen die niet kunnen buigen zullen breken.
En het huis schudt en kraakt.
Maar dat staat er al bijna honderd jaar ( Nostalgie) en heeft vast vele stormen getrotseerd. Het heeft veerkracht!