Family Time!

Pasa un bon wikent :-)

Pencil thursday

Een super stoere knol die ook nog eens heel voedzaam en voordelig is. Maar wat moet je er mee?
Stamppot maken bijvoorbeeld! ikookgewoon.blogspot.nl/2016/01/knolstamp.html

*   *   *   *   *   *   *

Hier lees je meer over Pencil thursday en zie je wie er af en toe mee doen.

Pencil thursday

Winters lampje

Lampekapjes omhaken vind ik leuk. Bij de Kringloopwinkel zoek ik voetjes en kapjes uit die op elkaar passen. Soms vind ik gewoon een compleet lampje van die winkel met de grote gele letters. 

Of een heel erg oud lampje dat minstens zo lang mee gaat als ik.

Dit lampje kregen we om eens te kunnen aansluiten op een tijdklok toen we op vakantie gingen. Nu zijn de avonden donker en toen we de kerstboom weg hadden gehaald en het meubelgeschuif wat voor de boom nodig was zo wilden laten kregen we een donker hoekje.

Met dikke wol omhaakte ik het kapje van dit lampje. Het zachte witte bollige voetje maakt het helemaal tot een winters lichtje.

De steek bestaat uit lossen en vasten. Ik houd van deze steek en gebruik hem (of is het haar?) vaak.

Het recept voor de overheerlijke en onweerstaanbare wortelcake op het schoteltje vind je op Ik-ook gewoon.

's Avonds zijn schemerlampjes heerlijke lichtbrengers maar ik vind het toch wel belangrijk dat het er overdag ook nog een beetje mooi uit ziet. Maar verlicht schijnt dit haakwerk zo mooi door. Ik kan er naar blijven kijken!

Ik beken; onze allereerste schemerlamp! En ik vind het best gezellig staan. Dus!

Ondertussen onder de pannen....

....hebben we een nieuwe bewoner.

Er wordt hard gewerkt!

Vorige week werd er een raam in gezet.

Ik schilder en ik zwoeg en ik stoot mijn hoofd. De hond die toekijkt maakte Sam zelf. Met een lamp in de kop schijnt deze viervoeter mij bij.
Dit is Sam zijn nieuwe onderkomen.

En wie zou(den) hier dan wonen?

Zijn eigen plek. Heerlijk. Onder de pannen!

Re-use Silica Gel

Je kent ze wel die kleine zakjes. Te vinden tussen de gedroogde zeewier of in de zak van je nieuwe jas. In de pot met vitaminepillen zit ook vaak een zakje.

En altijd gooide ik die zakjes dus weg.

Want dat staat erop. Wat er nog meer op staat is dat je het niet op moet eten. Wat me vrij logisch lijkt als het tussen je nieuwe schoenen zit. Maar nog wel eens tot nare vergissingen kan leiden als je het in je pillenpotje aantreft.

Okay.
Niet eten dus, het is niet giftig maar toch maar niet doen.
Maar ook niet weggooien. Weggooien is zonde!

In de zakjes zitten namelijk korrels die heel erg veel vocht op kunnen nemen. Deze korrels zijn gedroogde silicakristallen. Leg een paar zakjes op je dashboard om beslagen ramen te voorkomen. Of doe een zakje in de hoes van je camera om vochtig worden van je apparatuur tegen te gaan.

Ook kun je bijvoorbeeld je telefoon drogen mocht deze om stomme en onverklaarbare redenen nat geworden zijn. Leg je telefoon samen met een zakje silicagel in een afgesloten bak voor een nacht. Het schijnt te helpen!

Op de verwarming kun je de zakjes weer laten drogen.
Ook kun je er, voor mensen die het leuk vinden, bloemen mee drogen onder een glazen stolp.
Zo zijn er op internet nog talloze andere redenen te vinden om deze zakjes niet weg te gooien!
Maar dan mogen ze er ook wel best een beetje leuk uit zien vond ik. Dus haakte ik er kleine hoesjes om heen. Met bijvoorbeeld een lusje er aan. Of een klein hengsel.

Zo staat het ook nog vrolijk en geloof me ze doen ook goed hun best in de vensterbanken van ons oude huis waar de ramen heel vaak beslagen zijn!
Niet eten dus maar ook niet weggooien!

yeah cool!

Handwarmers; die maak je zelf!

Ja winter. Dat wilden we.

Maar nu het dan echt best wel koud is, is het ook wel weer even schrikken. Oh ja zo voelt dat. Aan je hoofd en je handen. Koude tenen en een behoorlijk frisse woei in je gezicht zo 's morgens vroeg.
En dan komt toch de zon nog op. Mooi.

Blauwe heldere lucht. Alleen hoog komt de zon niet. Het straalt wel buiten. En binnen straalt de kachel, of de verwarming of de open haard.

Op de verwarming leg ik deze zelfgemaakte handwarmers. Je kan ze ook verwarmen in de magnetron. Maar die hebben wij niet.
De handwarmers blijven zeker een half uur warm. Lekker voor in je jaszak en mee naar buiten!

Haak een vierkant lapje met een dicht steekje (of neem evt een kant en klaar lapje).

Naai het lapje dicht en vul het met rijst (of linzen of met kikkererwten) en naai dan het vulgat dicht.

Kleine versiering er op. En lekker je handen warmen.

Sam warmt graag zijn kleine handjes. En het frummelt ook zo lekker zo een met rijst gevuld zakje.

Met haakgaren geborduurd kussen

Als je het leuk vindt om te haken weet je hoe vaak je blijft zitten met allemaal kleine restjes. Van die net niks meer mee te doen bolletjes. Die dan half opgerold half afgewikkeld blijven slingeren of verdwijnen naar de afdeling ooit.

Maar als je het leuk vindt om met gekleurde draadjes te werken kun je vast ook wel een beetje borduren? Ik wel. Let wel, ik zei een beetje he?! Ik bedacht dat je met dat haakgaren ook vast wel kunt borduren. Al eerder maakte ik er een vrolijk kussen mee.

Nu het buiten nog winters is zocht ik ijsblauwe restjes om een witte katoenen kussenhoes mee te versieren. Verder heb je nodig een borduurring, evt een water oplosbare stift en een geodriehoek. En natuurlijk een naald met scherpe punt en een oog dat groot genoeg is voor haakgaren.

Het is heel simpel, je werkt vanuit het midden; van onderen steek je in en van bovenaf weer terug in het midden. De zo ontstane lus zet je vast met een klein steekje. Ik maakte van te voren met de wateroplosbare stift rondjes waarop ik met de geodriehoek zes punten gelijkmatig uitzette, zodat er mooie gelijkmatige bloemen ontstaan.

 Hier kun je goed zien hoe dat er uit ziet,

Je hebt voor een bloemetje aan een meter garen genoeg. Ik gebruikte een dop van een drinkpak als rondje.

 De stift verwijder je met een schoon doekje in wat water gedrenkt. Kussen in de hoes.

 Klaar! Dat is leuke restverwerking! Het lijken wel ijsbloemen.