Vandaag is Rozemarijn acht jaar geworden. En nog steeds vindt ze jarig zijn zoooo spannend. Ze kan er al twee nachtjes bijna niet van slapen. En was vanochtend wakker toen de eerste vogeltjes begonnen te fluiten. Het tijdstip waarop acht jaar geleden de weeën begonnen.
We kochten samen in het tweedehandswinkeltje een leuk bruin jurkje voor haar. Die is wel een beetje saai mama, daar kunnen we dus mooi iets op plakken.
Zo gezegd zo gedaan. Lang leve de vliesofix (zo heet dat toch?).
Rozemarijn zocht een stukje stof uit. Ik knipte een hartje. Streek het hartje op de vliesofix. En vervolgens streek ik het hartje op de jurk.
Nog even snorsnor (jaa deze keer wel!) met de naaimachine een zigzagje eromheen gestikt.
