Kerstkaarten alternatief

Wat een woord is dat eigenlijk, alternatief. Wel heel mooi klinkt het als je het zo uit spreekt. Als ik het langer bekijk associeer ik het met iets ingewikkelds. Ik weet niet wat.

Maar het is niet ingewikkeld. En ook niet zo bedoeld.
Iets alternatiefs bedenken is eigenlijk heel leuk. Namelijk gewoon niet het een maar het ander. Niet persé beter of slechter. En dat het er dan wel een beetje op lijkt. Of op zijn minst mee te maken heeft.
Nu begint het wel ingewikkeld te worden.

Wij wilden dit jaar wel gewoon weer kerstkaarten sturen; nu we best heel gelukkig weer met elkaar in ons eigen fijne huisje wonen.
We maken al heel veel zelf. Zoals dekens, versiering, rokjes, eten en sint cadeaus.

Dus we kochten kerstkaarten bij de Kringloopwinkel. Lekker duurzaam! Dat noem ik dan een goed alternatief voor nieuwe of zelfgemaakte kerstkaarten!
Ik houd ook erg van die oude kaarten. Zonder een website achterop en met een vierkantje voor de postzegel en soms zelf een gekarteld randje. Mag ook best een beetje vergeeld zijn.

We plakken er nog wel wat glimstickers op (ook bij de Kringloop gekocht!).
Wil jij ook een kerstkaart ontvangen? Stuur me dan in een mailtje je adres.
Voor Lien ging er deze week al één op de post.

Want laten we dat vooral niet vergeten. Het beste alternatief voor kerstberichten via Whapp, Facebook of sms zijn ECHTE KERSTKAARTEN bezorgd met de POST!

Thriftstore cup bird feeders 2

Maak van leuke kopjes uit de kringloopwinkel, je eigen kast of die van je oma leuke vogelvoederbakjes.

Aan de oortjes van de kopjes maak je een touwtje vast.

De kopjes vullen met vogelstrooivoer.

 Op het fornuis een pannetje hard frituurvet smelten.

Het gesmolten frituurvet bij de zaadjes in de kopjes gieten.

Goed hard laten worden.
De volgende dag kan je de kopjes ophangen.

In een boom bijvoorbeeld.

Help de vogels de winter door.

Kopjesboom!

We did a PET bottle recycle bird feeder too!

Crochet brings light!

Natuurlijk stroomt mijn hoofd al weer over van de ideeën en ben ik nog maar op een derde van mijn streepjesdeken die bedoeld was om bij te komen van het bedenken, haken en uitwerken van alle rokjes voor mijn boek. Maar creativiteit valt niet te stoppen.

Kriebels. We hebben een lampje nodig. Dus ik toog naar de Kringloopwinkel. Wat betreft het zoeken van lampjes die een tweede leven verdienen ben ik wat kritisch. Elektriciteit is natuurlijk niet mijn metier dat snap je.
Al eerder knapte ik een echt heel erg oud lampje op voor Rozemarijn. We vonden slechts 1 stopcontact in huis dat niet geaard was en daar kon de stekker in van dat oude lampje! Dat werd dus zoeken naar een niet geaard verlengsnoer zodat het leeslampje ook nog op haar nachtkastje kon staan en Rozemarijn niet hoefde te gaan zitten lezen op de overloop. Dat is maar niks. Zo voor het slapen gaan.





Voor Sam knapte ik ook een Kringloop lamp op. Maar dat was eigenlijk best een modern lampje.
Ik vermoed van een heel groot woonwarenhuis.
Iets met blauw en geel.

Maar nu. Ik kon niets vinden.

Uiteindelijk koos ik voor enkel een lampenvoet. Vanwege dat mooie blauw.

Ik zocht er een kapje bij en vond dit wat voze exemplaar. Past best dacht ik.
Proberen. Prima. Twee euro. Okay.

Thuis in de schier oneindige voorraad katoen wat kleurtjes uitgezocht. En haken maar. Even passen tussendoor.

Stekker in het stopcontact; licht!

(het lijkt wel een rokje? Of is hier sprake van
deformatie?)