Stoere armbandjes

Voor dat kekke sportrokje wat ik heb ontworpen gebruikte ik heerlijk zacht garen; Scheepjes Soft Fun. In lekkere felle en sportieve kleuren natuurlijk.

Nu heb ik best wel wat restjes over en daar wil ik dan natuurlijk ook weer iets leuks mee doen.
Ik kocht wat rolletjes nylonkoord, waar je lekker omheen kunt haken. En na even rommelen en wat uit proberen ontstaat er dan weer iets heel leuks onder mijn handen vandaan.

Het creatieve proces, ik hou er zo van!
Inmiddels dragen de kinderen ook alle drie een bandje in hun lievelingskleur.

Door de macramé schuifknoop kun je het armbandje strakker en losser maken.
Om zelf ook stoere armbandjes te maken gebruik je nylonkoord van ongeveer 3 mm. Dit koord omhaak je met een leuke kleur tot het om je arm past.

De schuifknoop

1

2

3

4

5

6

7

klaar!

Haak dus gewoon zoals je altijd doet maar nu om een koord.  Knip het koord flink ruim af en knoop de sluiting. Dat doe je zo:

Je kan ook eerst de schuifknoop maken en daarna het koord omhaken.
Pas het armbandje om en leg een knoopje in de uiteinden van het nylonkoord die uit de sluiting steken, zoveel als je nodig hebt om het armbandje om te kunnen schuiven. Brand vervolgens voorzichtig de uiteinden tot ze smelten en niet meer kunnen rafelen.

Klaar! Of herhaal!

Of maak een ketting.

|

Lekker zomers voor jezelf.

Je kan de armbandjes ook bij mij bestellen: renee@estreachikitu.com

Pauze

Een kleine periode van rust
tussen de mysterische Sinterklaas-
tijd
en de komende romantische
kerst- en eindejaars-dagen.
Het is de advent. Harde wind waait ons om de oren en buiten voelt het guur aan.
Binnen wordt blij met het nieuwe speelgoed gespeeld.

En knutselpiet, als je dit leest; wat zijn ze blij met je creaties!

Nu genoeg!

Gisteren met Robin lekker door de kringloopwinkel gestruind en vond iets waar ik al een tijdje naar op zoek was. Iets wat ik vroeger goed kon en nu hoop ik dat ik ergens in een hoekje een beetje tijd vind.
Zodat ik me er af en toe weer eens aan kan wagen; Macramé.

Geweldige lampenkap. Die bril ook! De kleuren in dit boek geven mij zoals zo vaak bij foto's uit de jaren zeventig het idee dat alles toen bruin, geel en oranje was. Alles in dezelfde toonaarden. Alsof de regenboog alleen aan de hemel bestond.

Zo vroeg Rozemarijn zich ook af toen ze de foto van ons huis zag die in 1915 is genomen waarom ons huis toen zo'n rare bruine kleur had. (zie nostalgie)
Wat ik ook maar moeilijk kan laten staan is glaswerk met zo'n blauwige gloed. Mooi vind ik dat. Daar ik  heb natuurlijk al te veel van. Maar het is toch weer leuk als ik ergens een tweede of een derde van vind. Of gewoon weer iets wat bij de rest past ondanks dat ik niet weet waar ik het allemaal laten moet als er even geen bloemen in staan...