Eindelijk, eindelijk. De map is af. Veel en veel te lang liet ik het liggen.
Iedereen in de klas van Rozemarijn stopt al geruime tijd zijn of haar tekeningen in een door het thuisfront gemaakte map.
Behalve de grootste rommelkont van allemaal; Rozemarijn.
Arm kind. Schuldig voelde ik mij.
Tussendoor maakte ik wel een
heel decor voor het toneelstuk van de klas, daar draai ik mijn hand dan weer niet voor om. Ik rijd naar zo'n bouwmarkt, gooi een paar grote houten platen op het dak van de auto. En ga aan het tekenen, zagen en schilderen.
Ik haakte nog even een
poncho,
twee rokjes, een
babydekentje, een heleboel kleine zaken voor de voorjaarsmarkt zaterdag,
sleutelringen,
paastakvogeltjes ontwierp ik, oh ja en een
grannyplaid voor op de stoel , nog wat dingetjes in opdracht zoals een
tasje en vast nog veel meer waar ik even niet op kan komen.
Maar die map....
Stukken karton, een grote lap vilt. Inmiddels verhuisd naar zolder want het lag wat in de weg!
Nu is tie af! Gelukkig maar want ons lieve tekentalent verdient een mooie map.
Ze wilde heel graag Bambi er op.
Dus die printte ik uit op transfer papier, streek het hertje vervolgens op een wit t-shirt. Knipte het hertje toen uit en naaide het op de map. Wat bloemen er omheen geprikvilt.
Een ster aan de binnenkant (natuurlijk) en een strookje met haar naam.
Vervolgens viltte ik twee koordjes.
Nu nog leren strikken Rozemarijn!