Kaarten slinger

Van heel vroeger vond ik in de spelletjesdoos nog een pakje kaarten. Nu we op zolder aan het klussen zijn ruim ik af en toe ook een beetje op. Omdat het echt moet. Leuke bijkomstigheid is dan dat je dingen tegenkomt die je vergeten was.

Zoals dit spelletje. Toen ik één kaart zag wist ik meteen alle andere afbeeldingen achter in mijn hoofd alweer te voorschijn te toveren. Ik herinner me ze allemaal. Zo leuk is dat. Nooit dacht ik er meer aan.
Ik denk zelfs dat dit setje nog van mijn moeder is geweest en dat zij er mee gespeeld heeft als kind.
Het is een paartjes spel. Elk thema heeft een jongen en een meisje.

Sommige plaatjes zijn zo heerlijk rolbevestigend, het jongetje met de spade in de grond en het meisje met de gieter.

Of het krantlezend jongetje, als lopende leest hij terwijl het meisje keurig recht op een stoeltje zit met haar boek.

En deze dan, schaatsen! Het meisje zwiert sierlijk over het ijs en het jongetje och arme!

Ook houd ik zo van die blauwe luchten met strategisch in het beeld geplaatste witte wolken met een dun zwart lijntje. Zo zie ik ze in het echt nou nooit.

Omdat ik gisteren jarig was besloot ik van deze kaarten een slinger te maken. En omdat bij jarig zijn trakteren hoort geef ik dit zelf maak ideetje cadeau.

Prik met een prikpen op gelijke afstand boven in een paar leuke kaarten kleine gaatjes.

Haak met haakkatoen een lossenketting en haak vasten door de gaten van de kaarten heen met twee lossen ertussen dan weer een stukje lossenketting. Ga door tot je kaarten op zijn.

Ik maakte een jongenskant en een meisjeskant.

 Omdat ik ook dat blauwe ruitje aan de achterkant zo mooi vind.

 En zoals ik al vaker zei: zelf de slingers ophangen (is ook best een kunst).

Pencil thursday

*   *   *   *   *   *   *

*   *   *   *   *   *   *

Hier lees je meer over Pencil thursday en zie je wie er af en toe mee doen.

Pencil thursday

Strand

Lekker zo'n zomers temperatuurtje. Wij gingen dus ook vandaag lekker naar het strand.

bron: AD

Nee niet met deze mensen. Dat vonden we wat te ver rijden. En ook best wel druk trouwens

Wij gingen hierheen. Tien minuten rijden is lang genoeg. En nee het is niet acht uur 's morgens toen zat ik nog lekker met een kop koffie wakker te worden in de tuin. 

Fijn zo'n zomers dagje hoor.  Morgen weer!?

Instant Jeans tasje

Voor school, het circus gaat weer draaien. Wij als ouders wordt altijd gevraagd om van alles zelf te maken voor onze kinderen.
Etuis, tekenmappen, fluitenzakken, pennenhoesjes, linialen noem maar op. Al dan niet onder het pseudoniem ; Knutselpiet.
Een beetje Vrijeschoolouder draait zijn of haar hand niet om voor het festonneren van een randje en weet van wanten als het gaat over wolvilten. Zowel nat als droog, dat ook nog.

Maar nu voor onze jongste dochter die morgen start in de eerste klas dienen we een tasje voor de euritmietjes te maken.
huh?
Tja.

Gewoon een tasje waar euritmieschoentjes in kunnen. Euritmie is een soort bewegen waar de kinderen dan een soort turnschoentjes bij aan hebben.
Anyway
Ik was het vergeten en het moest morgen af. Het bedenken duurde langer dan het maken. Nu is dat wel vaker zo maar in dit geval als je een oude (spijker)broek hebt liggen kun je dit tasje maken terwijl je een eitje kookt.

Aan de slag!

Shit happens again!

Lekker nog even een weekje rommelen en dan begint het schoolleven weer. Beetje borduren vind ik altijd leuk. Al eerder maakte ik deze roos.

Voor op onze eigen wc.

Deze versie is voor mijn lieve vriendin die aan de andere kant van de wereld woont. Waar ze natuurlijk helemaal niet kunnen lezen wat hier staat,

Maar zij wel.

Nu is ze in Nederland. En ze blijft wel een heel jaar. Dat is fijn! Woonplek regelen. En spulletjes ook. Raar hoor. Ze woont niet op loopafstand maar het is nog altijd dichter bij dan Nieuw Zeeland. Dat is echt ver. Nu kan ik met de auto. En dat ga ik zeker heel veel doen!

Ik heb alvast iets gegeven om ook het kleinste kamertje een beetje persoonlijkheid mee te geven.

Best leuk!

Dus.

Shit Happens