Family Time!

Pasa un bon wikent :-)

Pencil thursday

Een super stoere knol die ook nog eens heel voedzaam en voordelig is. Maar wat moet je er mee?
Stamppot maken bijvoorbeeld! ikookgewoon.blogspot.nl/2016/01/knolstamp.html

*   *   *   *   *   *   *

Hier lees je meer over Pencil thursday en zie je wie er af en toe mee doen.

Pencil thursday

Winters lampje

Lampekapjes omhaken vind ik leuk. Bij de Kringloopwinkel zoek ik voetjes en kapjes uit die op elkaar passen. Soms vind ik gewoon een compleet lampje van die winkel met de grote gele letters. 

Of een heel erg oud lampje dat minstens zo lang mee gaat als ik.

Dit lampje kregen we om eens te kunnen aansluiten op een tijdklok toen we op vakantie gingen. Nu zijn de avonden donker en toen we de kerstboom weg hadden gehaald en het meubelgeschuif wat voor de boom nodig was zo wilden laten kregen we een donker hoekje.

Met dikke wol omhaakte ik het kapje van dit lampje. Het zachte witte bollige voetje maakt het helemaal tot een winters lichtje.

De steek bestaat uit lossen en vasten. Ik houd van deze steek en gebruik hem (of is het haar?) vaak.

Het recept voor de overheerlijke en onweerstaanbare wortelcake op het schoteltje vind je op Ik-ook gewoon.

's Avonds zijn schemerlampjes heerlijke lichtbrengers maar ik vind het toch wel belangrijk dat het er overdag ook nog een beetje mooi uit ziet. Maar verlicht schijnt dit haakwerk zo mooi door. Ik kan er naar blijven kijken!

Ik beken; onze allereerste schemerlamp! En ik vind het best gezellig staan. Dus!

Ondertussen onder de pannen....

....hebben we een nieuwe bewoner.

Er wordt hard gewerkt!

Vorige week werd er een raam in gezet.

Ik schilder en ik zwoeg en ik stoot mijn hoofd. De hond die toekijkt maakte Sam zelf. Met een lamp in de kop schijnt deze viervoeter mij bij.
Dit is Sam zijn nieuwe onderkomen.

En wie zou(den) hier dan wonen?

Zijn eigen plek. Heerlijk. Onder de pannen!

Re-use Silica Gel

Je kent ze wel die kleine zakjes. Te vinden tussen de gedroogde zeewier of in de zak van je nieuwe jas. In de pot met vitaminepillen zit ook vaak een zakje.

En altijd gooide ik die zakjes dus weg.

Want dat staat erop. Wat er nog meer op staat is dat je het niet op moet eten. Wat me vrij logisch lijkt als het tussen je nieuwe schoenen zit. Maar nog wel eens tot nare vergissingen kan leiden als je het in je pillenpotje aantreft.

Okay.
Niet eten dus, het is niet giftig maar toch maar niet doen.
Maar ook niet weggooien. Weggooien is zonde!

In de zakjes zitten namelijk korrels die heel erg veel vocht op kunnen nemen. Deze korrels zijn gedroogde silicakristallen. Leg een paar zakjes op je dashboard om beslagen ramen te voorkomen. Of doe een zakje in de hoes van je camera om vochtig worden van je apparatuur tegen te gaan.

Ook kun je bijvoorbeeld je telefoon drogen mocht deze om stomme en onverklaarbare redenen nat geworden zijn. Leg je telefoon samen met een zakje silicagel in een afgesloten bak voor een nacht. Het schijnt te helpen!

Op de verwarming kun je de zakjes weer laten drogen.
Ook kun je er, voor mensen die het leuk vinden, bloemen mee drogen onder een glazen stolp.
Zo zijn er op internet nog talloze andere redenen te vinden om deze zakjes niet weg te gooien!
Maar dan mogen ze er ook wel best een beetje leuk uit zien vond ik. Dus haakte ik er kleine hoesjes om heen. Met bijvoorbeeld een lusje er aan. Of een klein hengsel.

Zo staat het ook nog vrolijk en geloof me ze doen ook goed hun best in de vensterbanken van ons oude huis waar de ramen heel vaak beslagen zijn!
Niet eten dus maar ook niet weggooien!

yeah cool!

Handwarmers; die maak je zelf!

Ja winter. Dat wilden we.

Maar nu het dan echt best wel koud is, is het ook wel weer even schrikken. Oh ja zo voelt dat. Aan je hoofd en je handen. Koude tenen en een behoorlijk frisse woei in je gezicht zo 's morgens vroeg.
En dan komt toch de zon nog op. Mooi.

Blauwe heldere lucht. Alleen hoog komt de zon niet. Het straalt wel buiten. En binnen straalt de kachel, of de verwarming of de open haard.

Op de verwarming leg ik deze zelfgemaakte handwarmers. Je kan ze ook verwarmen in de magnetron. Maar die hebben wij niet.
De handwarmers blijven zeker een half uur warm. Lekker voor in je jaszak en mee naar buiten!

Haak een vierkant lapje met een dicht steekje (of neem evt een kant en klaar lapje).

Naai het lapje dicht en vul het met rijst (of linzen of met kikkererwten) en naai dan het vulgat dicht.

Kleine versiering er op. En lekker je handen warmen.

Sam warmt graag zijn kleine handjes. En het frummelt ook zo lekker zo een met rijst gevuld zakje.

Met haakgaren geborduurd kussen

Als je het leuk vindt om te haken weet je hoe vaak je blijft zitten met allemaal kleine restjes. Van die net niks meer mee te doen bolletjes. Die dan half opgerold half afgewikkeld blijven slingeren of verdwijnen naar de afdeling ooit.

Maar als je het leuk vindt om met gekleurde draadjes te werken kun je vast ook wel een beetje borduren? Ik wel. Let wel, ik zei een beetje he?! Ik bedacht dat je met dat haakgaren ook vast wel kunt borduren. Al eerder maakte ik er een vrolijk kussen mee.

Nu het buiten nog winters is zocht ik ijsblauwe restjes om een witte katoenen kussenhoes mee te versieren. Verder heb je nodig een borduurring, evt een water oplosbare stift en een geodriehoek. En natuurlijk een naald met scherpe punt en een oog dat groot genoeg is voor haakgaren.

Het is heel simpel, je werkt vanuit het midden; van onderen steek je in en van bovenaf weer terug in het midden. De zo ontstane lus zet je vast met een klein steekje. Ik maakte van te voren met de wateroplosbare stift rondjes waarop ik met de geodriehoek zes punten gelijkmatig uitzette, zodat er mooie gelijkmatige bloemen ontstaan.

 Hier kun je goed zien hoe dat er uit ziet,

Je hebt voor een bloemetje aan een meter garen genoeg. Ik gebruikte een dop van een drinkpak als rondje.

 De stift verwijder je met een schoon doekje in wat water gedrenkt. Kussen in de hoes.

 Klaar! Dat is leuke restverwerking! Het lijken wel ijsbloemen.

Haken bij de haard

Heerlijk 's avonds. Als de kinderen dan eindelijk slapen he?! Rust in huis. Open haard aan. Verder met de deken.

Want het is best nog wel fris deze dagen en wellicht gaat het ook nog eens echt koud worden. Wij hebben hier natuurlijk niets gemerkt van enige sneeuw van betekenis of  ook maar een klein teken van vrieskou. Wel regen. Dat wel.
En dan ook vanmorgen een prachtige regenboog! Dat was een fijn rondje hardlopen, frisse wind op de wangen een waas van regen en onder de wolken door de zon. En dan dus die mooie gekleurde boog aan de hemel. Wel twee!

Een oranje gloed in de lucht, het was schitterend. Thuis op de bank wacht het haakwerkje, ja er wacht nog meer natuurlijk, de was en de stofzuiger bijvoorbeeld. Maar mijn lief wacht op dit nieuwe dekentje. Voor 's avonds op de bank. Want ik zit al voor de open haard! (Daar kunnen er best twee natuurlijk)

Voort borduren

Op het leren van iets nieuws kan ik nog wel even voort borduren. Toepasselijke beeldspraak in deze!
Zo probeer ik elke week ergens een beetje tijd vrij te maken om met naald en draad aan de slag te gaan. Ik maak veel tekeningetjes en schrijf ideetjes op mijn boekjes Dat worden dan bijvoorbeeld borduurontwerpen. Als ik dan klaar ben met stofzuigen enzo dan pak ik dat prachtige borduurzijde er bij. Van alleen die schitterende kleuren in een mooie opbergdoos word ik al blij.

Eens zag ik bij een juf van school al die dozen met al die kleuren. Ik weet nog dat ik toen dacht; als ik toch ooit eens een excuus vind om dat ook te mogen hebben. Ha dan kan ik nu wel zeggen dat ik toch best een legitiem excuus gevonden heb daarvoor!

Een mooi stukje linnen of katoen of andere fijne stof erbij.
En dan aan de slag!

Iets nieuws leren

Nu weet ik waar onze jongste het van heeft, dat ze zich ergens in vast bijt om iets te leren. Doorzetten, tot je het kan. En herhalen en maar blijven proberen tot je het onder de knie hebt.
Iets nieuws leren kan altijd. Ik voel me daar ook goed bij. Daar schrijf ik wel vaker over!

Het geeft me zoveel genoegen om te merken dat je met stapjes vooruit kan gaan. Dat je eerst iets helemaal niet kon. En er zelfs niet over nadacht hoe het gemaakt was. Nou dat is niet helemaal waar want ik vraag me bij vrijwel alles af hoe het gemaakt is.

Maar dat je nog niet snapt dat je het zelf kan maken. Dus gewoon doen. Tekenen vind ik leuk en ik wil echt graag borduren. Of in elk geval een beetje.

Aardig ook zo aan het begin van het nieuwe jaar dacht ik om dan aandacht te geven aan iets nieuws. Het houdt mij ook weg van in een sleur geraken of het gevoel krijgen dat alle dagen maar het zelfde zijn.
Spaarzame tijd doch goed gebruikt. Want als mama blij is: Iedereen blij.
Dus!