Sterre 30 juli 2004

Ezel en tante Lien

Die lieve tante Lien heeft voor Robin Ezel gerepareerd. Door het vele wassen raakte Ezel versleten. Robin heeft rustig al die tijd met reserve-ezel geslapen maar vandaag was het moment daar.
Hereniging met de enige echte Ezel in een nieuw jasje. Maar ooo wat is Robin er blij mee en wat zijn we Lien dankbaar!

Een paar prachtige witte floxen in een door mij gehaakt vaasje was wel het minst wat we kunnen doen. Hoe mooi is het om een kind zoveel liefde en genegenheid te zien tonen aan een knuffel. Niet zomaar een knuffel, Ezel is steun en toeverlaat. Altijd in bed. Ook in het ziekenhuis was Ezel erbij. En ook kabouter opa-Rikkie vind Ezel erg lief...

De floxen komen van Vergeet-me-niet Bloemen een heerlijke winkel met mooie bloemen en leuke spullen. Ze wilden zelfs deze vaasjes wel gaan verkopen!

Haar

Mijn haar moest er ook af en wel meteen. Dat kan dan in de vakantie. Mijn kapper had tussen de middag nog één plek vrij; voor mij!
Het was erg lang geleden, te lang zei de kapper. Hij mompelde nog wel wat verontschuldigingen voor zijn goedbedoelde adviezen maar vertelde me toch dat ik zuinig moest zijn op mijn haar.
En dat terwijl mijn kapper zelf helemaal geen haar heeft!

Mijn haar zit weer goed, kapper heeft gelijk:

'het leven is te kort om slecht geknipt te zijn!'

Het nieuwe ritme

's Morgens koffie op bed en even tijd voor de krant. Rustig de boodschappen doen zonder weer op tijd terug te hoeven zijn bij school of gym.
Maandagavond lekker hardgelopen in een donker en nat geregend bos. Het rook er zo heerlijk vooral de stukken dennebos waar de lucht zwaar is van de zoete dennegeur. Erg fijn. En stil zo stil dat ik het overvliegende vliegtuig bijna niet kon horen. Zo zwerf ik rond met de hond.

 En gisteren kwam de postbezorger mijn

fijne zpagettikleuren brengen het begin is al gemaakt!

Even uitproberen en weer uit halen en weer uitproberen en weer uithalen even tellen en weer uit proberen en weer uithalen. Maarrr... Dit wordt het het zal wel wat gaan wegen, maar dan lopen de kinderen er tenminste niet de hele tijd mee te slepen en zitten onze billen lekker zacht op dit dikke kleed in warme, zomerse kleuren.

Nu de zon nog! Daar heeft onze pruimenboom ook behoefte aan, overgewicht deed een grote tak al breken. Nog niet alle vruchten zijn rijp en nog meer regen zal het boompje doen laten treuren. We hebben zo goed en zo kwaad als het ging met touwen een helpende hand geboden. Voorzichtig plukken we de rijpe oogst en wat al gevallen is ach, voor de vogels. Bijvoorbeeld voor mijnheer en mevrouw Merel uit de klimop bij onze voordeur, die hebben een heel vogelgezinnetje te voeden en fladderen af en aan. Ze hebben bijna geen tijd meer om 's avonds hun aria's voor ons te zingen!

De vakantie is begonnen

De school weer verhuisd naar de oude vertrouwde plek maar in een mooi, nieuw gebouw. Nog een picknick met een gedeelte van de klas van Rozemarijn waarbij gelukkig droog weer! Wat privébeslommeringen, de hond van de overburen hier geinstalleerd en toen was gisteren toch echt de eerste dag van de vakantie aangebroken!

De kinderen hadden zich in het spookbos en op de kinderboerderij vermaakt terwijl de ouders aan het schoonmaken in- en uitpakken waren.
Nadat ik ze vrijdagmiddag ophaalde nog even de kringloop binnen gewandeld.

Alwaar dit vrolijke schaaltje op mij stond te wachten om gevuld te worden met...
-Olijven, de pitten in het bakje
-Kaasblokjes en mosterd in heb bakje
-Van biologisch rundergehakt, door de kinderen gerolde gehaktballetjes met pika in het bakje
-Chipjes met dipje in het bakje
-of voor de lijn; groente reepjes met dipje in het bakje
-Champignons met sherry en knoflook, de gebruikte prikkers in het bakje
-Prikkertjes met bolletje mozzarella en een minitomaatje, dippen in het bakje met zelfgemaakte pesto
Zin in de zomer!
En voor Robin een leuke retropuzzel. Ze is gek op die houten puzzels. En ik vind ze zo leuk.

Gisteren heb ik heb de witkwast ter hand genomen en eindelijk die gifgroene stoel die ik bij het grof vuil vond onder handen genomen als ook een kastje wat ik overhield aan de verhuizing van school.

Mijn lief was eindelijk naar het groot vuil gereden met onder anderen een berg afvalhout wat nog voor in de tuin lag, op een plekje waar aan het eind van de middag zo heerlijk het zonnetje je verwarmt. Van pure vreugde heb ik meteen een bankje met een plant in bijpassende bak erbij gekocht. Alvast voor zijn verjaardag, die pas aan het eind van de zomer is maar dan is het te laat. Nog meer zin in de zomer!

Duss... daar staat ie nu, in de regen.

Maar vrolijke kleuren Zpagetti heb ik vandaag besteld bij Hooked om er een heerlijke plaid voor te haken.

Dat is natuurlijk nog niet binnen, het geeft me de tijd om nog iets anders te haken. Zoals dit regenboogslingertje voor mijn dierbare vriendin die nu mijn tegenvoeter is geworden maar ook nog steeds mijn dierbare vriendin is. Ook al ging ze haar lief helemaal tot in New Zealand achterna!

Morgen gaat het op de bus met een Hollands kookboekje en dito schort want liefde gaat ook door de maag.

Laatste schooldag

Daar gaan ze dan, de laatste keer dit schooljaar. Rozemarijn wilde natuurlijk in de Spaanse danseressenoutfit die ze van opa en oma gekregen heeft. Sam wilde niet achterblijven en complemeteerde zijn outfit met oude gehakte sandaaltjes van mij en een politiepet uit de verkleedkist. De zon schijnt de vogels fluiten en de lucht is werkelijk van een onbeschrijflijk helder blauwe kleur. Al het stof is er uitgeregend.

Robin geniet van een ochtendje alleent thuis en kookt de sterren van de hemel in haar nieuwe schortje.

 Wat is ze dan alweer groot. Gisteren heb ik nog voor een onlangs in de familie geboren baby een roze gehaakte slinger op de post gedaan. Het lijkt alweer zo lang geleden dat onze kinderen zulke kleine babietjes waren. De slapende onschuld (geschilderd door..., moet ik weer even opzoeken) vind ik heel ontroerend. Zo heb ik lang en vaak naar onze pasgeborenen zitten kijken. Vol vertederende moedergevoelens. Ik vind ze overigens nog steeds zo lief hoor,

Als ze slapen...



Dankbaar...

Vandaag hangen de vlaggetjes in de zon. We laten ze mooi even hangen tot we zondag de verjaardag van onze grootste prinses met de familie vieren. Maar wat was ze gisteren jarig! Ze straalde en was de hele dag zo vrolijk.

's Morgens cadeautjes op bed, behalve pop Noortje van papa een heus horloge dat onde water kan. Ze probeert de laatste tijd grip te krijgen op de tijd, een ingewikkelde nieuwe fase. Maar wel heel leuk. Hoe gewoon is het voor ons al om steeds op een klok te kijken en er gedachten bij te hebben;  'weer te laat'  of 'geen tijd meer om...' en 'is het al weer zo laat!' Voor haar is het nog heerlijk om naar dat mooie nieuwe horloge te kijken en dan uit te puzzelen hoe we de tijd op dat moment noemen.

Nu is het bijna kwart voor vier en we moeten zo naar zwemles.

Gisterenavond nog in de stromende regen gefietst want de jarige job wilde graag mosselen eten in een echt restaurant. Het was heerlijk.

En vandaag is weer zo'n heerlijke zonnige dag!

Dagje thuis

Regen en fris, wat hebben we geluk gehad afgelopen weekend. Morgen wordt Rozemarijn zes, ik kan me niet herinneren dat we ooit zulk slecht weer hebben gehad op haar verjaardag.
Slakjes houden van dit weer. Slakjes vinden nattigheid prettig en traag beweegt dit slakje zich voort door de druppels op het raam. Ik ben getuige van deze langzame reis, als je geen haast hebt zie je meer. Ik volg het slakje voor ik weet niet hoe lang en heb ook geen haast meer vandaag.

We gaan lekker knutselen aan de verjaardagstraktatie voor Rozemarijn.

Dit brengt tevens kleurigheid in deze grijze dag.

Rust, ruimte en vrijheid

Heerlijk was het afgelopen weekend. Logeren bij de boer in zo'n grote tent met houtkachel, eigen wc en heerlijke dekbedden. De kinderen vinden het zo fijn daar. En wij dus ook!

De koeien helpen melken, kalfjes en lammetjes de fles geven, konijnen knuffelen en veel, heel veel rondrennen en springen met andere kinderen en elkaar.

Dan genieten papa en mama ook, lekker in het zonnetje met het rustgevende uitzicht op de grazende koeien. Drankje, boek of een haakwerkje in de hand. Verder niks.

Hoewel niks.... Zaterdag hebben we Rozemarijn haar partijtje gevierd. De vriendinnetjes opgehaald, speurtocht over het hele terrein. Daarna fijn spelen en natuurlijk pannenkoeken tot besluit.

Zo eenvoudig leven , de kinderen gedijen er goed bij. 's Morgens wakker worden, laarzen aan en naar buiten. Eitjes rapen bij de kippen even bij de boer kijken en een beetje rondbanjeren in het ochtendzonnetje.  Ontbijten met die eieren van de kippen dat is helemaal een feest, pyjama uit kleren aan en weer op pad. Vriendjes maken met de dieren of met andere kinderen.

Dat de kinderen nooit meer naar huis willen als de tijd er op zit is geen verrassing. Maar we komen gewoon weer terug. En ook hier kunnen we lekker in de tuin maar vanmorgen moesten ze weer naar school en bah daar hebben we geen zin in en waarom hebben wij niet zo'n grote trampoline en een grote plaats met heel veel skelters...

Nog twee weekjes moeten we ons een beetje naar de klok voegen en dan is het vakantie!

Vrolijke Sam

Sam houdt van geel, Sam houdt van auto's en Sam houdt ervan om van alles overal en nergens mee naar toe te nemen.

Voor Sam heb ik een tas gemaakt en hij is er heel erg blij mee, en deelt die blijdschap graag met zijn kleine zusje.

In de tas een rijdiploma en een gele en een blauwe auto.

Wat heerlijk om je zo gelukkig te kunnen voelen, ik leer zoveel van onze kinderen. Waarom niet vrolijk zijn?

Geel is ook altijd vrolijk :-)