Daar gaan ze dan, de laatste keer dit schooljaar. Rozemarijn wilde natuurlijk in de Spaanse danseressenoutfit die ze van opa en oma gekregen heeft. Sam wilde niet achterblijven en complemeteerde zijn outfit met oude gehakte sandaaltjes van mij en een politiepet uit de verkleedkist. De zon schijnt de vogels fluiten en de lucht is werkelijk van een onbeschrijflijk helder blauwe kleur. Al het stof is er uitgeregend.
Robin geniet van een ochtendje alleent thuis en kookt de sterren van de hemel in haar nieuwe schortje.![]()
Wat is ze dan alweer groot. Gisteren heb ik nog voor een onlangs in de familie geboren baby een roze gehaakte slinger op de post gedaan. Het lijkt alweer zo lang geleden dat onze kinderen zulke kleine babietjes waren. De slapende onschuld (geschilderd door..., moet ik weer even opzoeken) vind ik heel ontroerend. Zo heb ik lang en vaak naar onze pasgeborenen zitten kijken. Vol vertederende moedergevoelens. Ik vind ze overigens nog steeds zo lief hoor,
Als ze slapen...
No comments:
Post a Comment
Dank voor het achterlaten van een berichtje *
Vind ik leuk :-)