Kom maar lente!

En weer een rokje af!  Ook met een gouden randje. Voor Lila. Ook een meisje met een gouden randje!

Hebben niet alle meisjes een gouden randje?! Zeker op deze geweldige peuterleeftijd.

Het rokje is deze keer wel voor een swap. Tessa gaat ook weer iets voor mij maken. Althans voor de jaartafel van de klas van Rozemarijn! Dan wordt het volgende rokje voor Rozemarijn.

 

En voor een dierbaar vriendinnetje van Sam haakte ik een Hollands slingertje. Om de camper mee te versieren.

De camper waarmee ze zondag op 'wereldreis' gaan met het hele gezin.

met oranje strikjes!

Eind van het jaar hopen we dat ze weer bij ons terug komen!

Met dit slingertje zei Sam, denken ze af en toe nog aan Nederland...

Weg met de wol!

Wat een productie draaide ik deze winter. Een mand vol mutsen en sjaals van warme wol.

Lekkker warm.
Heerlijk!
Veel nodig gehad ook.
Maar nu willen we dat niet meer.
Het weer gaat vast zachter worden.
En deze volle mand in een doos naar zolder.

Ik voel me zelf een beetje alsof ik onderin die mand met wol lig. Wollig.

Maar buiten gaat het vast warmer worden. Weg met die wol.

En mama kijk!!!

Activiteit in de moestuin. Er komen allemaal groene blaadjes boven de aarde uit!

Alles begint met een wens

een kindje geboren
dat begon ook als wens!

Ik vind het altijd weer bijzonder en dus haakte ik voor de baby en zijn zusje een mutsje. Met die mooie kaart erbij. Omdat het wat lijkt op de Japanse bloesem van het geboortekaartje en vanwege die wens natuurlijk

Het is goed om wensen te hebben.

En te weten dat iets begint met een wens geeft me het gevoel dat het mogelijk is...

En een groot gevoel van dankbaarheid als de wens is uitgekomen.

Rozemarijn wenste dat ze van de neten en luizen af was. Dat snap ik! Nu de wens is uitgekomen mag ze weer een mutsje op en haakte ik een nieuwe in haar nieuwe lievelingskleur: Lila.



Grandioos

Aan deze foto kan ik weinig meer toevoegen dan dat de narcissen uit onze eigen tuin komen en de vaasjes een vrijdagochtend-kringloopwinkel-vondst zijn.
Wat gammeltjes en grieperig kwam ik vorige week door. Zo struinde ik vrijdagochtend langs rommeltjes en leuke dingen in plaats van me in het zweet te werken. Wat ik normaal gesproken op (onder andere) vrijdagochtend gewoon ben te doen.(vraag me niet waaron) Het weekend knapte ik weer wat op. Zondagochtend wel een uurtje me in het zweet werken hielp daar vast bij...(misschien wel daarom)

 Onze Zpagettiplaid kon voor het eerst weer naar buiten.

We werkten het moestuintje een beetje bij.
En gisteren waren we bij een Hoeve in de buurt op een voorjaarsmarkt en aanschouwden we blije koeien. Zo blij dat ze weer naar buiten mochten de modder vloog wel 3 meter hoog door de lucht.
Maar gisterenavond.
Ook daar kan ik weinig meer aan toevoegen dan dat het prachtig was. Grandioos.
Een uitvoering van Simeon ten Holt zijn Canto Ostinato.
Twee vleugels, een harp, een kistorgel, vier mensen en bijna drie uur lang een muisstil publiek.
Een stuk als het leven zelf!

Pasa un bon siman!

Gouden randje

Een rokje met een gouden randje.

Voor een meisje met een gouden randje.

WIP (work in progress)

De bomen zijn hard aan het werk. Bloemknopjes, kleine bloesemblaadjes. De natuur opent zich langzaam.

Heel voorzichtig komen de eerste bloemen van de pruimenboom uit. De appelbloesem houdt zich nog schuil. Het is niet te hopen dat de bloemen in de knop bevroren zijn tijdens de koude in februari.

Ook bij mij veel 'work-in-progress' tot ergernis soms van mijn lief. Want overal liggen mandjes en bakjes met dradenbollen soms hele grote zoals bij mijn XL ripple kleed.

Soms kleinere zoals bij deze granny vlaggetjes die ik met Rozemarijn haar verjaardag af wil hebben en dat is pas 14 juli dus...

Soms ontstaan er hele stapels, die dan weer omvallen en weer bijelkaar gezocht moeten worden.

Heel vervelend...

En soms is het een heel erg ingewikkeld werkje, met heel veel kleurtjes en leuke opschrijfboekjes erbij waarin de steekjes worden bijgehouden en de schaar bijdehand om al die draadjes steeds af te knippen. Zoals bij dit rokje in wording voor Robin (LEUK!)

Maar als iets af is.

Dan genieten we er toch allemaal van!?

Of niet soms...

Zoals bij weer een nieuw freestyle crocheting vaasje/kaarsje/kunstwerkje.

Dus!

Liebster Blog Award

Muchas gracias  Serafina por e premio.
... en nu

Eigenlijk had ik me altijd voorgenomen om dit soort awards aan me voorbij te laten gaan.
Maar ineens voelt dat als een wat hooghartige zet en zelfs afwijzend naar die bloggende Spaanse die mij deze prijs, zoals ze het zelf noemt, toebedeeld heeft.
Iemand van wie ik nog nooit gehoord heb, wiens taal ik slechts een beetje spreek en die net als ik regelmatig virtuele berichtjes de wereld in stuurt.
Ze is vast heel aardig.
En sprong misschien wel de gaten in de lucht toen zij deze award kreeg.
Ik strijk mijn hand over mijn hart.
De volgende vijf blogsters met minder dan 200 volgers en van divers pluimage geef ik de award door.
Zoals het volgens de regels schijnt te horen.
Er is geen liebsterbloglist. Zou het nut hebben die te maken?
Met in het voorwoord de regels?

Of is het nou juist mooi dat deze award als een geest door bloggerland waart en dat niemand eigenlijk weet waar en wanneer het begonnen is?
Ik opteer voor het laatste. Geesten moet je niet willen temmen

Tessa
Met haar doe ik leuke swaps (ik sta altijd open voor vreemdgaan ;-)
Chris
Een van mijn eerste trouwe volgsters die ook graag de haaknaald ter hand neemt
Isabel
Haar blog is lekker kleurrijk vol mediterrane inspiratie en een snufje Spaanse kitsch
Tine
In haar webinkel duurzaam houten speelgoed, bio en fairtrade kleding en verzorgingsprodukten. Wat meer aandacht voor haar blog kan interesse voor deze mooie producten genereren, echt goed speelgoed.
Svenny
Ze is zo druk met haar prachtige grafische ontwerpen dat fanatiek bloggen er niet in zit. Maar ze doet het goed.

Bon Pasku

Paasweekend

De forsythia lijkt zelf bijna licht te geven. Wat een prachtig gele kleur, een warm welkom als je onze oprit oploopt.
Bij gebrek aan echte zonneschijn!

Hoewel het gisteren best goed toeven was in de tuin.

 

Met de meisjes legde ik dan eindelijk een klein moestuintje aan. En oh wat zijn ze daar trots op!

Volg de groei van de zaadjes in ons mini moestuintje!

Vandaag hebben we, dat wil zeggen de kinderen binnen de eitjes geschilderd.

Gek is dat, er zijn paasweekenden dat je buiten in de tuin op je blote voeten de eitjes loopt te zoeken (die de kinderen op onmogelijke plaatsen voor je verstopt hebben) en er zijn paasdagen dat de eitjes binnen verstopt worden omdat anders de verf eraf regent.
Maar onze Pasen kan niet meer stuk. En vooruit, eerste Paasdag verstoppen wij voor de kinderen de eitjes.
Met de kinderen heb ik vanmorgen ook nog een prachtig Paasbrood gebakken.

Lekker kneden.

Een heerlijk geurend brood!

Versier een ei

Paashaas, paashaas

Breng je ons een ei

Je hipt, je tript

Je staart je wipt

Zo vrolijk en zo blij

Met een beetje geduld, uienschillen, de leftovers van je kopje koffie (prut dus), bloemetjes (grasjes en/of andere kleine blaadjes uit de natuur), een elastiekje en een scheut azijn kun je prachtige eieren maken.
Oh en natuurlijk, pas op kleintjes, kokend water.

 Maak de bloemetjes nat zodat ze goed op het ei blijven plakken.

 Plak de bloemetjes op het ei (dit is best lastig)

 Dan zoveel mogelijk grote uienschillen nemen (ook best lastig)

Wikkel de uienschil om het ei en zet vast met een elastiekje. De bloemetjes moeten hiermee wel een beetje op hun plek blijven. (ook best lastig)

Leg het in gepakte ei op de koffieprut met een scheutje azijn (voor een diepere kleur)

Nu kokend water erbij een een minuut of 8 laten koken.

Eventueel het ei nog langer in de vloeistof laten liggen maar wel met het vuur uit.

Pak je ei uit. Spoel het af.

Wrijf je ei een beetje op met olie voor een mooie glans.

Klaar!

Oh, nee.... Ook nog opruimen (dat is pas lastig!)

Gisteren op school versierden we met de kinderen nog warme eieren met (Stockmar) bijenwaskrijtjes.

Dat was erg leuk en helemaal niet lastig om te doen. Dus!

Van ruilen komt plezier II

Donderdagmiddag met de post ontvangen! Vol verwachting maakte ik met de kinderen het pakje open.

Hallo! Dag lieve bloemenkindjes wat zijn jullie mooi!

Prachtig heeft Tessa deze bloemenkinderen gemaakt, met jasje zodat ze eerst nog wortelkinderen kunnen zijn. Die fase hebben we nu gehad dat bewaren we voor het volgende vroege voorjaar. Een mooie beweging van de natuur vind ik dat altijd. Zo prachtig geíllustreerd ook in het boek de wortelkinderen door Freddie Langeler (inmiddels hebben we het boek tweedehands op de kop kunnen tikken!)

Vrijdagochtend werden de bloemenkinderen direct op de jaartafel in de klas gezet.

Mooi hoor!

Daar zal zich deze week graag een paashaas met eitjes bij voegen.

Voor de Palmpasenpicknick vrijdag maakte ik weer een PanBolo (Antilliaanse broodtaart). Bij deze het veel gevraagde recept wat ik zelf een beetje heb geconstrueerd naar aanleiding van bestaande recepten. mmmmm

De sweet condensed milk is bij grote supermarkten of bij groothandels per tray te koop. Recycle je oude brood! (gebruik lekker bruin biologisch brood dat niet te zwaar is)

Breek het brood in allemaal kleine stukjes en week het in de melk die met alle ingredienten gemixed is. Het moet lekker soppig zijn. Dus bekijke of je een halve of driekwart liter melk nodig hebt. Haal het eerder uit de oven als een in de koek gestoken prikker er weer droog uit komt. De PanBolo is dan nog lekker klef. En zo hoort het. Dus!