Wat gammeltjes en grieperig kwam ik vorige week door. Zo struinde ik vrijdagochtend langs rommeltjes en leuke dingen in plaats van me in het zweet te werken. Wat ik normaal gesproken op (onder andere) vrijdagochtend gewoon ben te doen.(vraag me niet waaron) Het weekend knapte ik weer wat op. Zondagochtend wel een uurtje me in het zweet werken hielp daar vast bij...(misschien wel daarom)
Onze Zpagettiplaid kon voor het eerst weer naar buiten.
We werkten het moestuintje een beetje bij.
En gisteren waren we bij een Hoeve in de buurt op een voorjaarsmarkt en aanschouwden we blije koeien. Zo blij dat ze weer naar buiten mochten de modder vloog wel 3 meter hoog door de lucht.
Maar gisterenavond.
Ook daar kan ik weinig meer aan toevoegen dan dat het prachtig was. Grandioos.
Een uitvoering van Simeon ten Holt zijn Canto Ostinato.
Twee vleugels, een harp, een kistorgel, vier mensen en bijna drie uur lang een muisstil publiek.
Een stuk als het leven zelf!
Pasa un bon siman!
Dat klinkt als een heerlijk weekend!
ReplyDeleteLiefs MamaNatuurlijk