Fruity skirt

Die schouder die komt er wel! Voor ik het wist had ik alweer een rokje gehaakt!
Lekker fruitig met een puntig randje voor een pittig klein meisje!

En dat meisje is niet mijn dochter.













Hannieke als je dit leest; het rokje is voor Mijntje!

Ze kan er nog lekker in groeien vermoed ik.

Pencil thursday

Omdat ik het jammer vind dat we nog maar zo weinig met de hand schrijven.
Omdat het intoetsen van knopjes met letters erop zo mechanisch is.
Omdat je handschrift iets laat zien van wie je bent.
Omdat je nadenkt over wat je gaat schrijven.
Omdat je dat dan met een pen in je hand aan het papier toevertrouwd.
Omdat papier fijn is en schrijven mooi.
Omdat het leuk is om te lezen.
Omdat een geschreven foutje gewoon doorgestreept kan worden.
Omdat je niet kan deleten.
Omdat je lekker slordig kan schrijven of juist heel netjes.
Opdat we het schrijven niet verleren.

Wil je ook eens mee doen met Pencil thursday? Stuur me dan een mailtje dan link ik naar je handgeschreven en gescande of gefotografeerde (dat dan weer wel) berichtje.
Het lijkt me leuk om dit initiatief te delen met elkaar!

*   *   *   *   *   *   *

De boer op

Lekker naar de boer gingen we zondag. Het regende de hele dag. Behalve toen we onze weidewandelingrondleiding kregen.
Ook de moderne biologische en ecologisch verantwoorde boer kan niet zonder de buienradar merkte mijn lief schrander op!

We hadden echt een geweldige dag. Een dierbare vriendin ging met ons mee. We hebben ons goed vermaakt.

Sopten door het weiland. Aaiden de koeien.

We zagen hoe kaas werd gemaakt.

Bakten broodjes op een stokje.

Sprongen in de plassen.

Raceten op fietsjes, tractors en skelters.

Aten een boerenijsje in de hooiberg terwijl de regen ratelde op het dak.

Moe, voldaan en dankbaar reden we weer naar huis. Waar een dampende pan zelfgemaakte bloemkoolsoep blij op ons wachtte. En ons heerlijk verwarmde.

Dank ook voor deze heerlijke dag lieve mensen van De Beekhoeve!

Sint Jan

Even dachten we allemaal dat het hele feest in het water zou vallen.
Sint Jan is toch wel een van de leukste jaarfeesten!
De kleuters gingen overdag op met bloemen volgehangen karren achter een tractor naar het bos. Een buitje kon de pret niet deren.

 

En 's avonds begon het echte feest. Het regende zoals het alleen maar zomers kan regenen in Nederland. Hard, nat en medogenloos.
Met regenpakken aan en bloemenkransen op togen we uiteindelijk naar buiten.
En toen, toen ging de zon schijnen!

Een fikse bui halverwege de avond zorgde voor een zee van paraplu's boven alle picknickkleden en de daarop uitgestalde heerlijkheden. Vrolijk gezicht toch.

Maar daarna bleef het droog. Het vuur kon oplaaien. En we sprongen er onder luid geroffel van de bongos overheen.

Rozemarijn overwon iets in zichzelf. Heel mooi vond ik dat
en samen met haar vloog ik over de vlammen...

Mooi lied dat veel gezongen wordt in de Sint jans tijd

Pencil thursday

Omdat ik het jammer vind dat we nog maar zo weinig met de hand schrijven.
Omdat het intoetsen van knopjes met letters erop zo mechanisch is.
Omdat je handschrift iets laat zien van wie je bent.
Omdat je nadenkt over wat je gaat schrijven.
Omdat je dat dan met een pen in je hand aan het papier toevertrouwd.
Omdat papier fijn is en schrijven mooi.
Omdat het leuk is om te lezen.
Omdat een geschreven foutje gewoon doorgestreept kan worden.
Omdat je niet kan deleten.
Omdat je lekker slordig kan schrijven of juist heel netjes.
Opdat we het schrijven niet verleren.

Wil je ook eens mee doen met Pencil thursday? Stuur me dan een mailtje dan link ik naar je handgeschreven en gescande of gefotografeerde (dat dan weer wel) berichtje.
Het lijkt me leuk om dit initiatief te delen met elkaar!

*   *   *   *   *   *   *

... en nog meer randjes haken

En toen had ik de smaak te pakken.

 Niet alleen met mijn nieuwe haakrandjeshaaknaald. Al eerder haakte ik randjes die ik vervolgens aan bijvoorbeeld een rokje naaide. 

Of ik maakte er een waar klusproject van door met een hamer en een spijker eerst gaatjes te slaan in de stof. En dan vervolgens in die gaatjes een randje te haken.

Best goed gelukt!

Deze legging waar op kniehoogte een gat in zat knipte ik af. Met de nieuwe randjeshaaknaald is het makkelijk om er dan een randje aan te haken. De haaknaald gaat gemakkelijk door de stof. Eerst een toer vasten en lossen.

En dan een randje er op haken.

Deze afgeknipte spijkerbroek van Sam. Past Robin nu. Met een vrolijk randje en een bloem op de billen is het een echte meisjesbroek geworden. 

Randjes haken

Bij Annemarie zag ik de randjeshaaknaald. Leuk!

Die wil ik hebben.

En een paar kliks en twee dagen verder had ik de loeischerpe haaknaald in huis. Een mooi klein werkje om weer mee te beginnen zonder mijn schouder te veel te belasten.

's Avonds als de kinderen slapen...

...ik haakte randjes aan de tshirtmouwtjes van Rozemarijn.


Het kleine buideltasje aan de ketting is om  haar lievelingsedelsteen bij zich te kunnen dragen. Vandaag is dat een Botswana agaat (beschermt kinderen).

WILP #6 en iets kleins gemaakt

 Helaas toch nog veel pijn. Maar het was een paar keer enorm lekker weer.

Buiten zitten en genieten wil ik. Dacht ik.

En ik haakte twee lychees. Voor in dat leuke blik.

Wat op springen stond.

De inhoud heb ik daarom maar met grote voorzichtigheid in verband met vermoedelijk ontploffingsgevaar, buiten verwijderd. Hup in de groene bak.

En dit Work in Long Progress projectje gaat het niet halen.

De vlaggetjes waren voor Rozemarijn haar verjaardag bedoeld. Gaat me niet lukken lieverd!

Maar ze komen af en dan hangen we ze op en is het ook feest. Dus.

WILP # 5 & vlierbloesemlimonade

Work in Long Progress nummer 5 is de poncho voor Rozemarijn. De kleuren die ik prachtig bij elkaar vind staan koos ze zelf uit.
Dit is denk ik het eerste ding waar ik weer mee verder ga als de schouder het toestaat! (en de dokter! en de mevrouw die oplet of ik wel ergonomisch haak, want ja de houding is ECHT belangrijk!)

Gisteren een prachtige zondag! Wat heerlijk.
We gingen een stukje fietsen met een schaar in de fietstas.
En kwamen terug met een tas vol vlierbloesem! Hier maakten we zalige limonade van.

Oh ja als je het ook wilt maken. Zo deden we dat:

WILP #4 & toch iets afgemaakt

Op mijn schouder'blessure' kreeg ik lieve reacties. Annelies vroeg of ik al ergonomisch haakte en of ik wel eens iemand mee had laten kijken.
Onwillekeurig schoot ik in de lach.
Ik zag mezelf zitten met een haakwerkje in de mij zo vertrouwde kleermakerzit.
Tegenover mij een kaarsrechte mevrouw op een keukenstoel met een blocnote op haar gesloten knieen. De voeten keurig naast elkaar geplant.
Ze kijkt me streng aan over de rand van haar brillenglazen en schrijft driftig op haar papier.
Dan komt de evaluatie.
Ze wil de roze bloem die ik voor haar gehaakt heb niet hebben.
Omdat ze niet van roze houdt.
Ik ook niet trouwens.
En ook niet van zoet en zacht.
Ik wil niet die strenge mevrouw zijn die hard is voor zichzelf.
Juist roze is wat ik nu nodig heb, meer zachtheid en lief zijn voor mezelf.
Het rokje waar ik voor mezelf aan begonnen was wil ik graag afmaken. Maar wil ik kunnen blijven doen wat ik graag doe dan moet ik dat nu even niet doen!
Loslaten en dat dan weer omarmen.

Toch iets afgemaakt. Ik hoefde alleen nog maar af te hechten echt! En het buurjongetje, Sam zijn beste vriendje wilde zo graag ook een muts net als Sam.

Sam poseert alleen liever met zijn eigen vertrouwde beanie!
 Waarvan akte...

WILP #3 EK speldjes

Heel veel wilde ik er maken.

Nu ben ik geblesseerd gestrand bij twee exemplaren. Maar Rozemarijn en Sam dragen ze met verve en trots.

En ze hebben echt geen flauwe notie waarvoor... Leuk vinden ze het wel!

Rozemarijn is er van overtuigd dat oranje de lievelingskleur van onze koningin is en dat daarom bij sommige huizen oranje vlaggetjes hangen.
En ze roept heel hard 'hup oranje' tegen haar voetballende vriendjes.
Dat gaat helemaal goed komen. Dus.