Onze eerste pompoenlantaarn dit jaar. Wie zou er wonen in dat knusse huisje?
Het uithollen met de lepel is een geduld werkje. Het lijkt vooral in het begin totaal niet op te schieten.
Maar gestaag groeit de schaal oranje snippers en wordt de binnenkant dunner.
Dit zorgt voor het mooie doorschijnen.
Maar gestaag groeit de schaal oranje snippers en wordt de binnenkant dunner.
Dit zorgt voor het mooie doorschijnen.
Met een guts voorzichtig versieren door alleen het donkeroranje laagje weg te snijden.
Wat te doen met de pompoenrasp? Want na een middagje uithollen en versieren heb je natuurlijk helemaal geen tijd meer om ook nog uitgebreid te gaan koken. (hebben we daar überhaupt nog tijd voor?!)
Recept: Fruit wat knoflook met (verse) gember, kaneel, koriander (gemalen zaadjes) en (verse) tijm in olijfolie. Doe hier je pompoenraspsels bij. Laat lekker even pruttelen (gat wat een vies woord vind ik dat). Het wordt extra lekker als je er een scheutje room bij doet. Eet met zilvervliesrijst en roer er nog wat fijngehakte walnoten doorheen.
Een volwaardige maaltijd. Eet de maaltijd in het donker (het ziet er toch niet uit) rondom de verlichte pompoen!
Recipe: Fry garlic, (fresh) ginger, cinnamon, thyme and coriander in some oliveoil. Stir in the grated pumpkin and let simmer for a while. Add some cream to your taste.
Eat with brown rice and sprinkle some chopped walnuts.
Enjoy around your pumpkin lantern.
Och, wat een leuke variant op het griezelgezicht!
ReplyDeleteHeel gezellig zo...
Mooi en gezellig..hebben de tuin nog vol pompoenen liggen..toch maar eens iets mee doen?!
ReplyDeleteOh, wat een mooi huisje! Daar kun je volop op los fantaseren wie daar woont ;-)
ReplyDeleteWow, wat mooi, ik ben sprakeloos.... (over twee weekjes mogen wij op school ook zoiets proberen te maken voor het Sint Maartensfeest)
ReplyDeleteblijven toch altijd wel heel mooi en sfeervol he die pompoenen! mooi!
ReplyDeleteHeel mooi gelukt!
ReplyDeletePar une tiède nuit de printemps
Il y a bien de cela cent ans
Que sous un brin de persil sans bruit
Tout menu naquit
Refrain :
Jean de la Lune
Jean de la Lune
A peine haut comme un champignon
Il avait l'air d'un petit trognon
Et jaune et vert comme un perroquet
Avait un bon caquet
Refrain :
Jean de la Lune
Jean de la Lune
Pour canne, il avait un cure-dent
Clignait d'un l'oeil, marchait en boitant
Et demeurait en toute saison
Dans un potiron
Refrain :
Jean de la Lune
Jean de la Lune
On le voyait passer quelquefois
Dans un coupé gros comme une noix
Et que le long des sentiers fleuris
Traînaient deux souris
Refrain :
Jean de la Lune
Jean de la Lune
Quand il se risquait à travers bois
De loin, de près, de tous les endroits
Merles, bouvreuils sur leurs mirlitons
Répétaient en rond
Refrain :
Jean de la Lune
Jean de la Lune
Si par hasard, s'offrait un ruisseau
Qui l'arrêtait sur place aussitôt
Trop petit pour le franchir d'un bond
Faisait d'herbe un pont
Refrain :
Jean de la Lune
Jean de la Lune
Quand il mourut, chacun le pleura
Dans son potiron, on l'enterra
Et pour épitaphe on écrivit
Sur la croix ci-gît
Refrain :
Jean de la Lune
Jean de la Lune
:-)