Een mooi begin van de herftst.

Lief op zondagmiddag na het feest! En na hartstochtelijke herfstige hoosbuien...

Opeens voelt het niet meer als hopen op nog een zomerse dag. Gisteren voor het eerst weer schoenen met sokken gedragen maar toch was het ondanks een beetje regen wel heerlijk weer. Strak blauwe lucht een stralende zon na dat donkere grijze wolkendek. Ik heb de omslag bij me zelf gevoeld, het is prachtig vroeg herfstweer. Gisteren toen ik met Robin even op een bankje bij de hertjes in het zonnetje zat  te wachten tot Sam en Rozemarijn uit waren kwam er een man op het bankje naast ons zitten. Hij vond het op de fiets te warm voor een jas en dat vond ik eigenlijk ook. In zijn zakken handen vol beukennootjes; want ze zijn er weer volop zei de man. Oh dacht ik, zijn er ook al weer kastanjes? 'Ja bergen dit jaar!' en of ik wel wist waar ik de meeste kon vinden. De man bleek ook opa en ging die middag met de beukennootjes noga maken met zijn kleinkinderen. Wat een feest zo'n opa! En ik, toen wist ik dat de herfst is begonnen. Op een en dezelfde dag had ik mijn regenpak aangehad en in een tshirt op een bankje in het zonnetje gezeten... Ook thuis de tafel weer in de 'winteropstelling' de openslaande deuren zullen steeds minder openslaan. De zon door de ramen die ik natuurlijk nog wel even moest lappen zal ons nog lang verwarmen. Het begint met de acceptatie dat geeft rust.