Laatste dagen van het jaar

Bloemetjes hakend op de bank. Met een koud bockbiertje voor de warme openhaard.

Terwijl de kinderen ademloos luisteren en kijken

naar het prachtige verhaal van The Snowman.

Laat deze prettige sfeer, deze warmte en vertrouwdheid in ons gezellige huis. ons thuis, een voorbode zijn voor wat komen gaat in het nieuwe jaar. Met elkaar..

Voor mezelf wens ik dat het me lukt om tijd te vinden om dingen te maken die ik leuk vind en ideetjes uit te werken. Ook hoop ik dat het me wederom lukt om inkomsten te genereren voor ons goede doel.

Morgen vieren we nog Sam zijn verjaardag. Dus nu; taarten bakken!

En voor iedereen die dit leest:

Een gezellige jaarwisseling met elkaar, een goed begin voor het nieuwe jaar

Mijn favoriete voornemen (tip;-): Minderen.

GELUKKIG 2012

Sam 5 !

Hoera! Gisteren was onze zoon jarig. En kon ik eindelijk mijn nieuwste, zelfgemaakte zonnekindpopje "Koos" aan hem geven. En wat is Sam daar blij mee. Heerlijk.

Een fijn vriendje erbij!
En wat gingen we nou doen? We lopen met de kinderen de auto voorbij, op naar het station. Waar zouden we naar toe gaan? De treinreis vulde Sam al met zoveel pret dat het hem denk ik al niet eens uitmaakte waar we naar toegingen. Wel vond hij het een beetje jammer dat er niet met de verworven spullen gespeeld kon worden. Snap ik! Gelukkig kan dat vandaag terwijl het buiten de hele dag regent! Wij komen bij van die leuke dag in het Spoorwegmuseum gisteren! Hoewel duizend andere mensen ook op het idee waren gekomen om er met Sam zijn verjaardag naar toe te gaan!
Echt we hebben het daar nog nooit zo druk meegemaakt.

 Maar leuk was het wel!

 En 's avonds eten in een echt restaurant. Zolang er maar frietjes bij zijn. En laat die wens nou ook nog uitgekomen zijn. Met ook Koos, door Sam al liefkozend abriKoos genoemd. Een echte Koosnaam. Dusss...

Een zoon!

Zalig kerstfeest!

Krijt niet meer?

Engelkens, door het luchtruim zwevend
Zongen zo blij, zo wonder-zacht

De tekst van de kerstliedjes is voor de kinderen heel natuurlijk. Ze zingen alles met hun heldere kleuterstemmetjes lekker hard mee.

Jozef die vraagt; 'Maria wat zullen wij ma-haken' (haken? maken! wat maken? een kindje!) En dan de herders die volgens Rozemarijn op de fiets komen. (dit jaar overigens niet meer hoor).
Prachtig en ernstig zingt ze: Elke vogel zingt zijn lied, herders waarom zingt gij niet? Laat je fietsen staan, blaas de fluiten aan!...

Daar moet ik echt zo om lachen. Zelf begreep ik als kind dat van dat krijt niet. (ei, stil, suus suus en kreit niet meer. Tja... Maar gewoon lekker meezingen. Zonder de gene die je ergens op weg naar volwassenheid ten deel is gevallen). Hun liederen gloeiend en klaar!

En Sam zingt ernstig over het kind dat is geboren, 'die ons helder weertje bracht' (Nou echt helder is het niet, de ster zal ook lastig te zien zijn.)

Maar vandaag, net op tijd voor de bevalling arriveerden bij ons met de post Jozef, Maria, de os en de ezel, alsook de herders. Die volgens Rozemarijn overigens nog onderweg zijn. En het kindje! (ook nog onderweg!) Dank Brigitte van de Toverboom.eu!

Rozemarijn zingt inmiddels alle teksten feilloos en met prachtige stem mee! Vanaf vandaag is ze dan ook geen kleuter meer! Met tranen in haar ogen en in die van mij nam ze afscheid van haar juffie... Samen met de andere afscheid nemende kleuters boden we het zelfgemaakte geschenk aan. Elk kind maakte een hanger en ik verwerkte dat tot een prachtige mobile voor in de klas.

Nog een roos voor elke juf, oliebollen en gluhwein op het schoolplein en nu.... VAKANTIE!

Donkere dagen voor kerst

Zelfs het kleinste kaarsje
verlicht de diepste duisternis

Dit op een mooi kaartje met een piepklein kaarsje erbij kreeg ik van mijn yogajuf. Hoe een mooie kerstgedachte...

Vorig jaar om deze tijd was de wereld wit van sneeuw. Dat geeft licht. Nu is het eigenlijk de hele dag even donker. Of het nou negen uur 's morgens is of half vijf 's middags. Gewoon het zelfde, alles is grijs, geen contrast. Maar mijn lichtpuntje vandaag was groot! Ik mocht mee met het schoolreisje van Rozemarijn en de andere kleuters die afscheid van hun juffies nemen. Omdat ze na de kersvakantie naar de eerste klas gaan. Dierenpark Amersfoort!

Veel dieren hadden het duidelijk koud en hielden zich warm door dicht tegen elkaar aan te kruipen. Anderen genoten zichtbaar van de rust in de dierentuin en leken een diepe winterslaap te slapen. Onze alle kanten op stuivende kinderen konden hun niet deren.

Maar bij de babyneushoorn moesten ze toch echt heel, heel stil zijn. Wat een prachtig babietje was dat! Een baby neushoorn die nog geen hoorn heeft bij zijn moeder zien drinken. Zulke machtige, indrukwekkende beesten. Toch zo kwetsbaar.
Overal hangen kerstlichtjes en dat maakt het ook heel feestelijk in de dierentuin, dat is waar ook het is bijna kerstmis. De laatste dagen voor de vakantie en de kinderen zijn druk van moeheid. Ze hebben voor de ouders het kerstpelletje al gespeeld, met Rozemarijn als hemelse Maria en Sam als stuiterende en in zijn neus peuterende os compleet met wiebeloren.

Thuis wacht de openhaard en de kerstboom. Stiekum heb ik toch de kleine Ostheimer kerstfiguurtjes besteld voor er onder maar ze laten op zich wachten... Ik hoop dat ze op tijd zijn voor de geboorte van het kindje.

De engel met de ster hebben we al! Die ligt rustig te wachten op zolder tot ze af mag dalen.

En een engel met een mandarijn...

Message for grand dad

Een berichtje voor opa Peter in Amerika.
Sam heeft gisteren op school een eigen computer gemaakt. helemaal zelf bedacht en getekend. Een laptop. Speciaal om met opa mee te kunnen skypen. Kijk maar goed, op het beeldscherm zien we opa.

Dag opa! Hoe gaat het met jou? We missen jou (en oma Mary)...

Goed gevoel

 

Dit weekend ook de sjaal voor een lieve vriendin afgemaakt. De biologische wol is heerlijk zacht en warm. En ecologisch geverfd. Dubbel goed gevoel! Ook heerlijk om mee te haken. Erg mooi materiaal.

Een warm cadeau voor gure dagen. Binnen komt in fases de kerstversiering op gang. Ook word er hard gewerkt aan het afscheidscadeau voor Rozemarijn haar juffie want we hebben ook nog een afscheid voor de kerstvakantie omdat ze in januari naar de eerste klas gaat! Grote meid!
Zo dan doen we gewoon elke dag wat. De ster hangt in elk geval dan weten de herders straks waar ze heen moeten.

Maar dan die kerststal... Wat moeten we daarmee dit jaar. Een mooie kerstgroep ontbreekt eigenlijk. De kleine houten brunaset was geen lang leven beschoren. Het was ook niet van echt hout en dat kan gesabbel niet goed verdragen. Nu ze de sabbelfase een  moment van uitzondering daar gelaten wel gehad hebben kunnen we het er wel op wagen. Het blijft natuurlijk enorm leuk om met Jozef, Maria en alle vriendjes en vriendinnetjes uit de stal te spelen. Het kerstverhaal wordt bijna dagelijks uitgespeeld. Goed we willen gewoon zo'n mooie Ostheimer set. Mmmmmaar dat is ook heel kostbaar. Het gaat wel een heel leven mee!

En dat is natuurlijk ook  meer dan mooi meegenomen!
En ook verantwoord. Dubbel goed gevoel. Dusss...

Tijd van bezinning en verstilling

Stil nu, stil nu, maak nu geen gerucht
Stil nu, stil nu, 't ruist al door de lucht
't Wonder komt heel zachtjes aan,
't Kerstkind wil naar binnen gaan
Stil nu, stil nu, maak nu geen gerucht

Prachtige tekening van Rozemarijn. Onder de bescherming van de regenboog met haar kleurenpracht; De engel met het kindje....

Dit weekend kochten de kinderen met hun papa een mooi kerstboompje. Inmiddels staat dit boompje met verse aarde en kleine lampjes binnen te stralen. Nu nog versieren!

Ik houd van de kersttijd. De romantiek, de gezelligheid van de kaarsjes en lichtjes. Het samenzijn. Het is altijd weer een speciaal moment als de dozen met kerstversiering weer te voorschijn komen. Dat vond ik vroeger al heel leuk. Oh ja dacht ik dan, dat hadden we ook en dat ook. En dan samen met broer en zus alles uit pakken en weer bekijken. Dat kleine lichtgevende kerststalletje, waar we altijd meteen mee de wc in doken. De enige ruimte in huis die helemaal donker was, want zonder raam...

tja.

Als ik nu de dozen uitpak denk ik ook aan vorig jaar toen ik ze inpakte en aan het jaar daarvoor.

Ooit hing ik kerstversiering op en pakte het na kerst weer in met de hoop om zwanger te worden. De eerstvolgende keer het jaar daarop dat ik de dozen weer te voorschijn haalde, dacht ik aan toen.

Ik was zwanger geworden maar had in dat zelfde jaar ook ons kindje verloren. En nu was ik weer zwanger!

Maar nu zou het goed gaan.

Een jaar later pak ik die dozen weer en in de box ligt een nieuwsgierige baby te kijken. Als ik alles weer in pak hoop ik dat er de volgende kerst misschien wel een broertje of zusje voor baby Rozemarijn bij mag komen...

En dan, de volgende kerst heb ik een hele dikke buik! Voor kerst hadden we allemaal de baby al verwacht. Maar baby Sam kwam na kerst! En de kraamhulp pakte dat jaar alle kerstversiering in.

Die kerstversiering haalde ik dat jaar erop weer uit de dozen en lachte om hoe anders en door iemand anders alles was ingepakt. Hoewel we graag een derde wilden waren we dankbaar met twee goed verlopen zwangerschappen en 2 gezonde kinderen.

Gezien ons grote risico op een niet levensvatbaar kindje en de pas laat in de zwangerschap (20 + weken) te stellen diagnose... Nee dat durfden we niet.

Maar de kerst daarna, jee toch weer zwanger! Zou het wel goed gaan? Er kwam toch nog een gezonde baby bij dat voorjaar! Wat een prachtig wonder. Robin onze early springbird.

En de kerst daarna. Zo gelukkig met drie kinderen! Maar we wisten dat Robin ziek was. Aan het eind van de kerstvakantie werd ze met spoed opgenomen. En vijf spannende weken in het ziekenhuis volgden. Ik met haar 24 uur per dag in het ziekenhuis. Mijn lief met de andere twee tussen huis, school en ziekenhuis heen en weer pendelend. Vol angst en hopen.

Zielsgelukkig waren we vorig jaar kerst met zijn allen bij elkaar! Allemaal gezond. Drie engeltjes. En een ster aan de hemel.

Vanmiddag gaan we de dozen met kerstversiering weer pakken. Er komt altijd versiering bij, ballen, klokjes,de vorig jaar met de kinderen van brooddeeg gemaakte kerstversiering, slingers, andere lampjes, zingende rendieren. Er gaat wat weg, lelijke lampjes, zingende kerstmannen. De kinderen verwonderen en verbazen zich. Oh ja dit en oh ja dat.

En ook elk jaar nieuwe herinneringen bij het uitpakken. Nieuwe ervaringen, we hebben weer een mooi jaar met elkaar beleefd!

Tijd om te vieren en versieren. Kersttijd....

Een gouden mutsje voor Rozemarijn gehaakt, die al zo groot wordt en na deze kerstvakantie naar de eerste klas zal gaan.

Pauze

Een kleine periode van rust
tussen de mysterische Sinterklaas-
tijd
en de komende romantische
kerst- en eindejaars-dagen.
Het is de advent. Harde wind waait ons om de oren en buiten voelt het guur aan.
Binnen wordt blij met het nieuwe speelgoed gespeeld.

En knutselpiet, als je dit leest; wat zijn ze blij met je creaties!

Nu genoeg!

Gisteren met Robin lekker door de kringloopwinkel gestruind en vond iets waar ik al een tijdje naar op zoek was. Iets wat ik vroeger goed kon en nu hoop ik dat ik ergens in een hoekje een beetje tijd vind.
Zodat ik me er af en toe weer eens aan kan wagen; Macramé.

Geweldige lampenkap. Die bril ook! De kleuren in dit boek geven mij zoals zo vaak bij foto's uit de jaren zeventig het idee dat alles toen bruin, geel en oranje was. Alles in dezelfde toonaarden. Alsof de regenboog alleen aan de hemel bestond.

Zo vroeg Rozemarijn zich ook af toen ze de foto van ons huis zag die in 1915 is genomen waarom ons huis toen zo'n rare bruine kleur had. (zie nostalgie)
Wat ik ook maar moeilijk kan laten staan is glaswerk met zo'n blauwige gloed. Mooi vind ik dat. Daar ik  heb natuurlijk al te veel van. Maar het is toch weer leuk als ik ergens een tweede of een derde van vind. Of gewoon weer iets wat bij de rest past ondanks dat ik niet weet waar ik het allemaal laten moet als er even geen bloemen in staan...

Dag Sinterklaasje

Door de striemende hagel vaart de stoomboot

met stille trom weer af naar het fraaie Spanje.

Dank u wel weer Sint en tot volgend jaar!

Ondertussen heb ik mijn sjaal af! Wat ben ik daar blij mee! Zooo blij echt. De wol is super warm. Met Alpaca. Ook Sam vindt dat heel fijn. Een prettige warme omhulling. Zaaalig...

En een goeie afzakmuts erbij. Komt dat even goed uit want ik vind het nu toch echt wel koud worden hoor! Ook als plaid op de bank. Lekker warm.

En dan is het nu tijd om kerstversiersels te gaan maken. Deze vind ik zelf erg mooi geworden. De goudgele viscose glanst prachtig. Misschien voor in de boom?

Almost...

Maandag is het dan zover. Dan komt Sinterklaas!
Eerst op school natuurlijk, onze cadeaus zijn af en op tijd ingeleverd! pff  De kroon die ik voor Robin gemaakt heb vind ik zelf echt heel mooi geworden! Daar ben ik best trots op. Maar dat zal ik voor mij zelf moeten houden want het is natuurlijk die vermaledijde knutselpiet die al die prachtige dingen maakt!

Wat knutselpiet voor de oudste twee gemaakt heeft is voor mij wel een verrassing. Duss...

Gisteren maar weer eens een Zpagetti vaas gemaakt, eigenlijk met de nieuwe RibbonXl. Ook fijn garen in vrolijke kleuren. Deze vaas is een opdracht! Mooi oranje.

Nu een weekend voor de boeg waarin we gewoon maar wat leuke dingen met de kinderen moeten gaan doen en vooral niet teveel drukte want het duurt natuurlijk nog heeeeeel lang voordat het maandag 5 december is. En als het dan toch nog heel lang duurt dan betekent dat dat we dus een heel lang weekend hebben. Wat heerlijk. Maar mijn tijd is toch anders dan de tijd van de kinderen denk ik. Ik heb dan op de een of andere manier het idee dat mijn tijd veel sneller om is.

Echt heel veel sneller!