Krijt niet meer?

Engelkens, door het luchtruim zwevend
Zongen zo blij, zo wonder-zacht

De tekst van de kerstliedjes is voor de kinderen heel natuurlijk. Ze zingen alles met hun heldere kleuterstemmetjes lekker hard mee.

Jozef die vraagt; 'Maria wat zullen wij ma-haken' (haken? maken! wat maken? een kindje!) En dan de herders die volgens Rozemarijn op de fiets komen. (dit jaar overigens niet meer hoor).
Prachtig en ernstig zingt ze: Elke vogel zingt zijn lied, herders waarom zingt gij niet? Laat je fietsen staan, blaas de fluiten aan!...

Daar moet ik echt zo om lachen. Zelf begreep ik als kind dat van dat krijt niet. (ei, stil, suus suus en kreit niet meer. Tja... Maar gewoon lekker meezingen. Zonder de gene die je ergens op weg naar volwassenheid ten deel is gevallen). Hun liederen gloeiend en klaar!

En Sam zingt ernstig over het kind dat is geboren, 'die ons helder weertje bracht' (Nou echt helder is het niet, de ster zal ook lastig te zien zijn.)

Maar vandaag, net op tijd voor de bevalling arriveerden bij ons met de post Jozef, Maria, de os en de ezel, alsook de herders. Die volgens Rozemarijn overigens nog onderweg zijn. En het kindje! (ook nog onderweg!) Dank Brigitte van de Toverboom.eu!

Rozemarijn zingt inmiddels alle teksten feilloos en met prachtige stem mee! Vanaf vandaag is ze dan ook geen kleuter meer! Met tranen in haar ogen en in die van mij nam ze afscheid van haar juffie... Samen met de andere afscheid nemende kleuters boden we het zelfgemaakte geschenk aan. Elk kind maakte een hanger en ik verwerkte dat tot een prachtige mobile voor in de klas.

Nog een roos voor elke juf, oliebollen en gluhwein op het schoolplein en nu.... VAKANTIE!