Donkere dagen voor kerst

Zelfs het kleinste kaarsje
verlicht de diepste duisternis

Dit op een mooi kaartje met een piepklein kaarsje erbij kreeg ik van mijn yogajuf. Hoe een mooie kerstgedachte...

Vorig jaar om deze tijd was de wereld wit van sneeuw. Dat geeft licht. Nu is het eigenlijk de hele dag even donker. Of het nou negen uur 's morgens is of half vijf 's middags. Gewoon het zelfde, alles is grijs, geen contrast. Maar mijn lichtpuntje vandaag was groot! Ik mocht mee met het schoolreisje van Rozemarijn en de andere kleuters die afscheid van hun juffies nemen. Omdat ze na de kersvakantie naar de eerste klas gaan. Dierenpark Amersfoort!

Veel dieren hadden het duidelijk koud en hielden zich warm door dicht tegen elkaar aan te kruipen. Anderen genoten zichtbaar van de rust in de dierentuin en leken een diepe winterslaap te slapen. Onze alle kanten op stuivende kinderen konden hun niet deren.

Maar bij de babyneushoorn moesten ze toch echt heel, heel stil zijn. Wat een prachtig babietje was dat! Een baby neushoorn die nog geen hoorn heeft bij zijn moeder zien drinken. Zulke machtige, indrukwekkende beesten. Toch zo kwetsbaar.
Overal hangen kerstlichtjes en dat maakt het ook heel feestelijk in de dierentuin, dat is waar ook het is bijna kerstmis. De laatste dagen voor de vakantie en de kinderen zijn druk van moeheid. Ze hebben voor de ouders het kerstpelletje al gespeeld, met Rozemarijn als hemelse Maria en Sam als stuiterende en in zijn neus peuterende os compleet met wiebeloren.

Thuis wacht de openhaard en de kerstboom. Stiekum heb ik toch de kleine Ostheimer kerstfiguurtjes besteld voor er onder maar ze laten op zich wachten... Ik hoop dat ze op tijd zijn voor de geboorte van het kindje.

De engel met de ster hebben we al! Die ligt rustig te wachten op zolder tot ze af mag dalen.

En een engel met een mandarijn...