Monday, November 28, 2011

Blue Monday

Een schitterende dag. De zon straalt en de hemel, blauw. Zo mooi blauw. Ik houd zo veel van die blauwe kleur. Lang woonde ik ergens waar de lucht heel vaak zo blauw was, en ook de zee. Het was er altijd warm.
Met dit lichte blauw haakte ik dit weekend nog maar eens een zpagettikussen. Zo mooi blauw. En de tweede toon die in de donkerder gedeelten ontstaat, zo diep.
We beschilderden ook onze slaapkamermuren met deze kleur, heel mat. En ook de kast nam ik onder handen.




Op bed een sprei in dat tot de verbeelding sprekende blauw. Het is ook de kleur van het ochtendgloren. Stille, vroege ochtenden. De belofte van een prachtige dag ligt in het verschiet.
 
Een dierbare vriendin gaf mij voor mijn veertigste verjaardag een armbandje van blauwe calcedoon. Omdat ze altijd al vond dat die blauwe kleur van lucht, zon en zee bij me past.

Deze blauwe kleur in een schilderij gebruikt schept de sfeer van een warme zonnige dag. Van deze oorbel had ik er ooit twee. De ander is verdwenen in een zoute, blauwe zee.

De blauwe calcedoonhanger had ik om na de bevalling van Robin. En in de vijf weken die ik tien maanden later met haar in het ziekenhuis doorbracht had ik deze dag en nacht om. De blauwe kleur is voor mij ook de kleur van hoop en vertrouwen.
Nu ga ik eindelijk dan eens iets voor mijzelf haken. Een mooie blauwe sjaal van wol en alpaca. De warme wol dat mooie blauw, fijn om aan te werken nog fijner om me straks in te hullen.

Saturday, November 26, 2011

Oogst

De oogst van vandaag! Alle appels zijn nu geplukt het waren er best nog wel heel erg veel. In het snel lager zakkende zonnetje beklommen we de trap en plukten en plukten en plukten... Sommige appeltjes waren al bewoond geweest en andere appels wogen wel bijna 4 ons! Prachtig groen en zooo lekker.
Dan mogen de kinderen vast hun schoen vanavond zetten want de schimmel lust ook wel een appeltje, denk ik!

Hoe kan het gebeuren? Mooi...


We aten de appels en maakten appelmoes. En terwijl de appels stonden te pruttelen; een vies woord voor iets wat echt heel lekker is geworden; kneedden de kinderen een speculaasdeegje, daar bakten we meer dan 60 sterrenkoekjes van! Daar heb je de sterren weeer! Morgen nog eens minstens zoveel en dan gaat het maandag allemaal mee naar school voor de eerste adventviering.


Tientallen sterrenkoekjes.

Friday, November 25, 2011

Ster

Voor in de shop, gehaakte sterretjes. Van glanzende viscose in de kleuren, zilver, brons en heel licht mosgroen. Ze zijn ongeveer 3 centimeter doorsnee. Gebruik ze als kerst applicatie of decoratie, maak er bijvoorbeeld een minislingertje van... Ik zit helemaal in de sterren vandaag! Op school blauwe sterren geknipt vanmorgen voor op de appeltjes maandag, dan een kaarsje erin en dan gaan de kinderen het adventstuintje lopen. Prachtig symbolisch lopen ze de spiraalvan dennentakken en plaatsen aan het eind hun appelkaarsje , dan lopen ze weer terug. Als ze dit een voor een doen is als iedereen geweest is  de hele dennetakken spiraal verlicht...
 

Tuesday, November 22, 2011

WaterBobble

Geen luchtbel! Mijn nieuwe waterfles, voor na het rennen, in de bidonhouder van mijn fiets (met kar waarmee ik de kinderen naar en van school en allerlei andere plaatsen vervoer), voor na de poweryoga, voor als de warme dagen weer komen, mee naar de sauna.
Maar bovenal een recycled product, keer op keer te gebruiken dus minder plastic afval, die plasticsoep is al veel te veel. En bijkomend voordeel voor jezelf: Lekker water!
'bobble make water better'! Goed ding deze bobble.

Sunday, November 20, 2011

Foggy Day

'Mama,' riep Sam terwijl hij naar buiten keek, 'het is helemaal geen weertje vandaag!'


Tja, dat klopt eigenlijk wel. Het is mistig ook in mijn hoofd. Moe van afgelopen week, de drukte van de herfstmarkt die erg gezellig was.
Veel leuke reacties en het stemde me ook weer tot nadenken.
Het is natuurlijk zo dat ik het leuk vind om dingen te maken en dat er voor al die dingen geen plaats is. Ik verkoop ze graag met een doel, een goed doel. Mijn goede doel is belangrijk voor mij. Ik maak dingen met liefde voor liefde omdat ik andere mensen ook het geluk gun om een mooi gezin om zich heen te hebben. Kinderen om liefde aan te geven kinderen die je spiegel zijn en kinderen die je soms zo graag even niet om je heen wilt hebben.
En als ze er dan even niet zijn dan weet je het weer; wat een groot goed. Om zo dankbaar voor te zijn en ook ons dochtertje Sterre hoort daar bij.
Beschermengeltje van onze andere drie kinderen. Stout zal ze nooit zijn. Geen gaten in broekjes en geen A-diploma.
Maar wel ons sterretje.

Dit sterretje heb ik geruild met mijn buurvrouw op de herfstmarkt, voor een gehaakte ster van mij.


En gisteren, voordat we in het donker naar de binnenvarende Sint en pieten gingen zwaaien zwom Rozemarijn af voor haar A diploma! De vlag ging uit en 's avonds aten we met de hele familie uit grote pannen vol met dampende mosselen.

Gefeliciteerd grote zus!

Friday, November 18, 2011

Herfstmarkt

Er wordt koortsachtig gewerkt! Elke vrije minuut, behalve deze, gaat naar de voorbereidingen voor de herfstmarkt op school vanavond. Leuk. Het wordt vast heel gezellig...
Zelfs Robin helpt mee!

Geef een ster met een wens cadeau! Voor in de boom, voor het raam, een paar aan een mooie tak, of aan de lamp of de spiegel (bijvoorbeeld je achteruitkijkspiegel)....
Voor de herfstmarkt (ook in de shop). De minuut is al lang om!

Monday, November 14, 2011

De volgende Sint



Zie ginds komt de stoomboot!
Heerlijke tijd. We keken even naar de boot met Sint en Pieten die het woelige water van Dordrecht binnen kwam stomen. Ooh wat spannend Sinterklaas is er weer!
Natuurlijk was er die avond een optreden voor de open haard met klompjes waarin appels uit eigen tuin voor de schimmel. En wat zou Sint het druk hebben die eerste avond in het land wil iedereen natuurlijk zijn schoentje zetten!
Maar toch de volgende ochtend..Het wachten duurde lang want Robin wilde graag uitslapen maar eindelijk, eindelijk....

Zo'n plaatje, ademt gewoon verwachting en spanning ik kan het niet laten om hier naar te kijken. Melancholie? Ja ik denk het wel, omdat dit genoegen voor mij nooit meer terug komt. En als je leeft in een wereld nog vol magie en heerlijkheid besef je niet hoe eindig dat is. Maar gelukkig kan ik het nu onze kinderen geven. Ik vertel verhalen, we zingen liedjes en soms als ze 's morgens kijken wat er in hun schoentje zit heeft zwarte Piet weer eens streken uit gehaald. Want dat doet Zwarte Piet! Echt waar!

Maar deze keer een leuk cadeautje omdat ze weer een heel jaar zo ontzettend lief zijn geweest!
En ondertussen word er door mij gestaag doorgewerkt. Vrijdag heb ik mijn kraampje op de Herfstmarkt bij ons op school en daar moet ik nog wel wat voor doen. Ook wat flyers met onze info en over ons goede doel.
Prijsjes, zakjes, DIY-pakketjes, een spiegel voor het mutsen passen, een kleedje voor op de tafel iets (??) om dingen aan op te kunnen hangen. En ik ben nog even heel hard sterretjes voor de kerst aan het haken (ook om te verkopen). Gelukkig heb ik een lieve vriendin die me vanavond even komt helpen. Het voelt alsof ik naar een deadline werk en dat ben ik niet gewend. Als ik tijd heb om te haken dan maak ik waar ik op dat moment zin in heb. En zo zal het ook wel weer worden want waar je blij van wordt... en mijn blijdschap stuur ik de lucht in!

Friday, November 11, 2011

Sint Martinus

Sint Maarten; feest van lichtjes en warmte. En vooral van delen...De ridder Maarten die ooit de helft van zijn mantel aan de oude bedelaar gaf. In de kou bleven op deze manier beiden warm. Maarten was toen nog geen Sint dat werd hij later toen de bedelaar een heel belangrijk iemand bleek te zijn.
Hoe mooi.
De kleur die erbij hoort is voor mij oranje, het oranje van de pompoenen, de mandarijnen die de kinderen krijgen, de ondergaande zon als er tenminste geen wolken zijn en de kleur van de laatste van de bomen waaiende blaadjes.

Er staat een grote pan met oranje pompoensoep klaar op het fornuis. Vanavond met de kinderen en die pan terug naar school voor onze optocht. Prachtig vind ik dat altijd. Al die kinderen in het donker met hun zelf gemaakte pompoenlantaarns die als oranje lichtjes ronddwarrelen. Er worden liedjes gezongen, mandarijnen en koekjes in ontvangst genomen. Waarna we ons in de klas zullen verwarmen met pompoensoep en natuurlijk pannenkoekjes voor de kinderen.


Zelf gemaakt door Rozemarijn; herfstblad van bijenwas





                                                     


Door Robin gemaakte lantaarn, zelf geplakt (met blad van onze Ginkgo)

Monday, November 07, 2011

Work in progress

Als de kinderen er niet zijn wat maar heel kort is, of als ze liggen te slapen tot ik zelf ga slapen wat ook niet lang is. Dan komen de werkjes te voorschijn! Het is echt weer erg leuk om een zonnekindpop te maken. Na Mientje voor Robin en Noortje voor Rozemarijn is er een heuze mannetjespop in de maak! Het lijkt nog wat op voodoopraktijken zo 's avonds voor de openhaard met naalden in het hoofd en een tang om die er door te trekken. Maar ik krijg de indruk dat Mientje en Noortje dit nieuwe vriendje nu al met nieuwsgierige tederheid verwelkomen.



En wat zou dit nou worden... Voor Robin, het Sintcadeautje wat ze op de peuterschool zal krijgen. Een handwerkje met de nadruk op hand. Maar ooh wat wordt het mooi (denk ik!). Een kroontje voor de kleine.


En dan gauw en vooral zorgvuldig alles weer opruimen en verstoppen. Gelukkig neemt manlief dit jaar de sintcadeaus die de andere twee op school krijgen voor zijn rekening. Ook erg leuk, ben benieuwd.
Het is toch ook een leuke tijd, ik houd wel van dat geheimzinnige gedoe.

Friday, November 04, 2011

Ginkgo Biloba

De Japanse notenboom (Ginkgo biloba) is een boom uit de familie Ginkgoaceae. De soort wordt ook wel kortweg ginkgo of Japanse of Chinese tempelboom genoemd. De plant wordt gezien als een levend fossiel. Dit vanwege het feit dat het de enige overgebleven soort is van zowel het geslacht Ginkgo als de familie Ginkgoaceae. (Bron: Wikipedia)
En zo een prachtige boom staat bij ons in de tuin. Deze dagen lijkt de boom wel licht te geven. De bladeren kleuren in de herfst zo mooi licht geel, heel wonderlijk. Het blad is ook zo mooi van vorm en groeit aan de takken als dennennaalden. Het lijken wel allemaal harten twee perfecte helften gespiegeld. Een symbool van hoop en liefde, voor altijd.






En dan nog een bijzondere geneeskrachtige werking. Zomaar in onze tuin! Wij maken er geen medicijntjes van maar kijken en genieten. De kinderen rapen de blaadjes, kunnen we een slinger van maken. En we zetten een tak op tafel. Wat
geeft meer licht; de pompenlantaarn of die gele ginkgo blaadjes? En warmte...?!

Die pompoen lantaarn maken we natuurlijk samen. Dat is best een werkje! Maar dan heb je wel een mooie lantaarn. En lekkere soep!

Wednesday, November 02, 2011

Nostalgie

Wij wonen in een oud huis. Een heel oud huis, bijna honderd jaar oud. Huizen gaan lang mee, zeker de huizen die zo lang geleden gebouwd zijn. Dat weten we omdat veel van die huizen er nog zijn. Door de jaren heen zijn er zaken veranderd aan het huis, er is iets aangebouwd of weggehaald. Zo hebben wij een heerlijke serre aan het huis, maar die serre is ook al heel oud want in de dertiger jaren aangebouwd. We hebben veel glas in lood maar niet alles meer. En ook de kleine kamertjes waar de benedenverdieping uit bestond zijn nu een geheel geworden. Lastiger warm te houden dat wel. Ook onze en-suite deuren zijn weg maar we hebben nu wel op de plaats van de twee kacheltjes die elk een kamer moesten verwarmen, ooit, een prachtige schouw waar we lekker fik in stoken.
Vorige week kwam een buurvrouw met een foto van ons huis, vlak na oplevering waarschijnlijk. Alle huizen in onze straat waren ooit het zelfde... We verloren ons in het vergelijken van onze huizen en de originele details bij hun en ons in verschillende mate nog aanwezig.
Er staat een mevrouw op de foto, met twee kinderen. Zij woont in dat huis. Ons huis. Zij kan op die foto het huis in gaan met haar kinderen en misschien wel op een bank gaan zitten. Dat kan ik ook doen. Ik zie dan een plat glazen scherm aan de muur hangen. Er rijden auto's door de straat en via weer een ander scherm, dit scherm, zie ik haar staan voor haar huis. Ons huis. Zij loopt hier en woont hier, op mijn scherm. Ik loop en woon hier ook. Ik draag een spijkerbroek en kan een apparaatje aan mijn oor houden om iemand aan de andere kant van de wereld te vertellen wat ik aan het doen ben. We slapen in het zelfde huis en kijken naar de zelfde lucht. In onze kelder ligt de voorraad voor tijden die komen gaan en in mijn kelder staat de wasmachine aan. Het huis is gezellig de sfeer is fijn. Vond zij dat ook? Toen het huis nog nieuw was?
Wie was zij?