Blue Monday

Een schitterende dag. De zon straalt en de hemel, blauw. Zo mooi blauw. Ik houd zo veel van die blauwe kleur. Lang woonde ik ergens waar de lucht heel vaak zo blauw was, en ook de zee. Het was er altijd warm.

Met dit lichte blauw haakte ik dit weekend nog maar eens een zpagettikussen. Zo mooi blauw. En de tweede toon die in de donkerder gedeelten ontstaat, zo diep.
We beschilderden ook onze slaapkamermuren met deze kleur, heel mat. En ook de kast nam ik onder handen.

Op bed een sprei in dat tot de verbeelding sprekende blauw. Het is ook de kleur van het ochtendgloren. Stille, vroege ochtenden. De belofte van een prachtige dag ligt in het verschiet.

 

Een dierbare vriendin gaf mij voor mijn veertigste verjaardag een armbandje van blauwe calcedoon. Omdat ze altijd al vond dat die blauwe kleur van lucht, zon en zee bij me past.

Deze blauwe kleur in een schilderij gebruikt schept de sfeer van een warme zonnige dag. Van deze oorbel had ik er ooit twee. De ander is verdwenen in een zoute, blauwe zee.

De blauwe calcedoonhanger had ik om na de bevalling van Robin. En in de vijf weken die ik tien maanden later met haar in het ziekenhuis doorbracht had ik deze dag en nacht om. De blauwe kleur is voor mij ook de kleur van hoop en vertrouwen.

Nu ga ik eindelijk dan eens iets voor mijzelf haken. Een mooie blauwe sjaal van wol en alpaca. De warme wol dat mooie blauw, fijn om aan te werken nog fijner om me straks in te hullen.